v.
I. V. tr. d.
(1) Usurper.
●(1867) FHB 120/126b. Aloubi tra eun all. ●(1869) FHB 208/409a. aloubi digantho ho zra. ●(1874) FHB 485/114a. o teleur menac'h ha lenaezed var ar ru, oc'h aloubi ar pez a ioa dezho. ●(1874) FHB 490/158b. ar madou en doa aloubet. ●(1869) FHB 215/41b. eur rum hag a aloub an oll danvez. ●(1889) ISV 385. Noblans, bourc'hizien, coueriadet, oll e cave an tu d'ho mac'ha ha da aloubi ho zra.
●(1927) GERI.Ern 14. aloubi v. a., tr. «accaparer.»
(2) Accaparer.
●(1889) ISV 315. o vont var ar mor braz, o cribat listri brezel euz ar re vrassa, oc'h ho aloubi pe ho c'has d'ar gouelet.
●(1927) GERI.Ern 14. aloubi v. a., tr. «usurper.»
(3) Envahir.
●(1877) EKG I 37. Mont a raent da aloubi kouent Sant-Aubin.
II. V. intr. Empiéter.
●(1927) GERI.Ern 14. aloubi v. n., tr. «Empiéter.»