[mbr balaznenn, brpm bonalen, benalen(n), corn banallen, banathlen (Nance 9b), mgall banhadlen, banadlen < banal/balan + -enn]
F. –où
(1) Pied de genêt.
●(1499) Ca 16b. Balaznenn. ga. genesce.
●(c.1718) CHal.ms ii. un genest, tr. «bonalen p. bonal, benalen, benal.»
●(1904) DBFV 20a. benalen, bonalen, belannen, f. pl. –nneu tr. «plant de genêt.» ●(1927) GERI.Ern 36. balanenn, baelanenn, benalenn, tr. «plant de genêt.»
(2) Verge de genêt.
●(1744) L'Arm 172a. Verge de genêt, tr. «Benalênn.. Benalênneu. f.» ●359b. Sion (..) De Verges, tr. «Mercheu er venaleenn énn ihuë-fessenn.» ●399a. Verge (...) A foetter, tr. «Benaleênn. f.»
●(1904) DBFV 20a. benalen, bonalen, belannen, f. pl. –nneu tr. «verge de genêt.» ●(1927) GERI.Ern 36. balanenn, baelanenn, benalenn, tr. «branche ou baguette de genêt.»