f. –où, –ioù
I.
(1) Broie.
●(1464) Cms (d’après DEBm 234). Brae, «broye».
●(1659) SCger 16b. braie, tr. «bre.» ●133b. brae, tr. «braie.»
●(1867) MGK 91. chaokat fall a rea / Gallek ha brezounek, hevel oc'h eur goz vrea. ●(1876) TDE.BF 69b. Brae, s. f., tr. «Broyon, broie, instrument pour broyer le lin, le chanvre ; pl. braeou.» ●(1897) EST 51. Dorn peb brei é seùel, é skoein én ur drouzal. (…) Er hoarh e darh, e gri édan dent er breieu.
●(1904) DBFV 31b. brei, bre, f., pl. eu, tr. «broie.» ●(1913) BUKE 11. Merhed deut zo genoh / Diù vré a goed Kamorh. ●(1927) GERI.Ern 64. brae, brê f., tr. «Broie.»
(2) Dorn brae : manche de broie.
●(1927) GERI.Ern 64. eun dorn brae, tr. «un manche de broie T[régor].»
II. sens fig.
(1) Brae c'houllo : bavard.
●FHB (3e série) 11/88b. A ! A ! A ! Braeou goullo, chaokerien o stec'henn, roit peoc'h, gant ar vez ! ●(1877) FHB (3e série) 28/220b. Na ra van evit clevet ar braeou goullo-ze !
(2) Dorn brae : grand nez.
●(1927) GERI.Ern 64. eun dorn brae, tr. «un grand nez T[régor].»
III. Ober ur vrae eus e c'henoù : (?) parler beaucoup (?).
●(18--) CST 36. Mar karez, ne stagi ket a ouroulerien ouz da c'houzoug ha ne ri ket eur vrae eus da c'henou.