m. –où
(1) Théâtre (lieu). cf. c’hoarilec’h
●(1912) AHBT 76. Ruben hag é vab e zizoh ar en hoariva. ●(1921) LABR iv-v. Ebarh Paris, ne dolè ket ur zell ar er goarivaeu nag el léheu arall a ziverr-amzer, tr. « A Paris il n’avait pas un regard pour les théâtres et les lieux de plaisirs. » ●(1931) VALL 737b. Théâtre, tr. «c’hoariva m. pl. ou.» ●(1947) YNVL 91. E penn-laez ar c’hoariva, a-dreñv ur voger izel, gant ur gloued war an tu dehou, ez eus ul liorzh gant gwez avalou. ●(1963) LLMM 99/266. daou pe dri c’hoariva ha zoken ur c’hoarigan hag a vez leun kouch bemnoz !...
(2) ext. Théâtre (art).
●(1970) BRUD 35-36/145. eur pez-c’hoari frammet mad, en desped da veno ar re a zo chomet gand stummou klasel ar c’hoariva.