m. –ioù (lieu)
(1) Théâtre.
●(1931) VALL 737b. Théâtre, tr. «c'hoarilec'h m. pl. iou.» ●(1931) DIHU 245/355. Marsé eùé, obér e hra er péh-hoari, (é gallek), ur spleit bennak ar en hoariléh.
(2) ext. Scène.
●(1925) FHAB Du 410. e pignint war ar c'hoarilec'h evit distaga d'eomp kanenn zispar «an Eured». ●(1937) DIHU 310 Ebrel 245. Er paotrig (pé er plahig) e za ar en hoariléh en ur dorchein e zeulagad goudé bout ouilet.