f. –où
A.
(1) Éclat de rire.
●(1866) FHB 67/114a. c'hoarzadennou euzus. ●(1877) EKG I 77. he c'hoarzadennou a ioa re galounek. ●144. eur c'hoarzadenn iudaz.
●(1919) TOBB 45. c'hoarzadennou hudur. ●(1926) FHAB Gouere 258. c'hoarzadennou skiltrus an dud yaouank.
(2) Ober ur c'hoarzhadenn : rire.
●(1902) PIGO I 39. an itron a reaz eur c'hoarzaden. ●(1902) LZBt Du 18. Ober, riz neuze eur c'houerzaden. ●(1905) HFBI 126. Mari a réas eur pes choarzaden. ●(1926) FHAB C'hwevrer 62. Ar Gwinver a reas eur c'hoarzadenn.
(3) Ober ur c'hoarzhadenn war ub. : se moquer de qqn en riant.
●(1902) PIGO I 197. an dimezel a reaz eur c'hoarzaden warnan pa deuaz ouz tôl gant e vaz etre e ziouhar.
B.
(1) Sourire.
●(1934) OALD 48/163. Ha nann a-vat, eur c’hoarzaden n’eo ket un éclat de rire an hini ê, mez un sourire. « Yfik, gra eur c’hoarzaden da Data. » Yfik bihan n’ei ket d’ober hô hô hô d’e Data. Eclat de rire a zo bomm c’hoarz en brezoneg diwar ar maez.
(2) Ober ur c’hoarzhadenn ouzh ub : sourire à qqn.
●(1974) TDBP III 205. Graet he-devoa ur c’hoarzadenn ouzin, tr. « elle m’avait fait un sourire »
C. C’hoarzhadenn ar Werc’hez : éclaircie du samedi.
●(1931) VALL 237b. Éclaircie du samedi, tr. «c’hoarzadenn ar Werc’hez T[régor] f.»