Devri

distrujañ / distrujiñ / distruj

distrujañ / distrujiñ / distruj

v.

I. V. tr. d.

(1) Détruire.

(1499) Ca 59b. distrugaff. ●66b. Distrugaff. g. destruire / ou dissiper. ●(1530) Pm 269. An dour dyluyg a dystrugo / Neat an bet man, tr. «L'eau du déluge détruira / Complètement ce monde.» ●(1576) Cath p. 20. terry ha distrugaff en inginou se, tr. «rompre et détruire ces instruments.»

(1659) SCger 40b. defaire, tr. «distrugea.» ●43b. detruire, tr. «distrugea.» ●144b. distrugea, tr. «destruire.» ●(1732) GReg 254b. Defaire, détruire, tr. «Distrugea. pr. distruget.» ●257b. Faire du dégât, tr. «distrugea. pr. distruget. Van[netois] distrugeiñ.» ●(1744) L'Arm 13a. Anéantir, tr. «Distrugein

(1834) SIM 101. guelet distruch monumantchou public. ●(1872) ROU 81a. Détruire, tr. «Distruja

(2) Tuer, mettre à mort, éliminer.

(14--) Jer.ms 84. Myret na sonet guyc un gueric byzvyquen / A Iesu Nazaret nepret a goez nep den, / Dydan poan damany, querz pep try ho dyren / Da bezaff dystruget, ha crouguet mar grear quen., tr. Herve Bihan « Prenez garde de ne dire rien, (pas) un seul petit mot jamais / De Jésus de Nazareth, jamais au sur de personne, / Sous peine certes, assurément, trois par trois d’être conduits, / Pour être tués, et pendus, si on fait autrement ». ●(1576) Cath 19. neuse an impalazr leun a frenesy a lauaras dezy choas vnan a daou : daoust dit pete a sacrifio hac ez beuy a pe a anduro tonrmanchou exquis ha ma vizy distruget, tr. «Alors l'empereur, plein d'emportement, lui dit : choisis un des deux : ou bien tu sacrifieras et tu vivras, ou bien tu endureras des tourments cruels et tu seras mise à mort.» ●(1650) Nlou 14. Da distrugaff hep sy an'bugaleygaou, tr. «détruire sans faute les petits enfants.» ●65. Me gray rez é mezaff, ambuig do dystrugaff, tr. «Je ferai facilement, dit-il, une embuscade pour les détruire.» ●359. Ne gous pet cant Inocantet, / Dre ambuig à voue distruget, tr. «On ne sait combien d'innocents / furent abattus par ruse.»

(1659) SCger 81b. faire mourir, tr. «distrugea.» ●(17--) ST 392. Da reï da c'hoût d'ar bobl e vezo distrujet, tr. «et faites savoir au peuple qu'elle doit être mise à mort.» ●(17--) FG II 9. mil diaouleres da zistruja ar zibier.

(1839) BESquil 364. distrugein er Grechénion. ●(1866) FHB 73/162b-163a. da zistruja dioc'htu en eun taol kement beleg a ioa e kær Loret. ●(1889) ISV 446a. stigna cripet / En esper distruja razet.

(2002) TEBOT 99. 'Benn un toullad deizioù / Ar prosez echuet / A zo laret penaos / 'Oa da vezañ distrujet.

II. V. pron. En em zistrujañ.

(1) V. pron. réfl. Se suicider.

(1732) GReg 255b-256a. Se défaire, se détruire, tr. «Hem zistrugea. pr. hem zistruget. Van[netois] him distrugeiñ

(1879) GDI 74. m'en doé hiriss doh-t-hou é hunan, hag ean en hum zistrujas.

(1911) SKRS II 37. m'emaoun e sonj d'en em zistruja. ●(1923) LZBt Gouere 7. e c'hallje ar paour kez plac'h 'n em distrujan.

(2) V. pron. réci. S'entretuer.

(1838) OVD 45-46. péh brezél e hroant dalh-mad en eile d'éguilé ; penaus en hum zécriant ; en hum zistrugeant hag en hum lahant en eile hag éguilé.

(1963) LLMM 99/275. Peogwir, eme El Lobo, en ur c’hoarzhin yud, eo krog ar c’henaouien-mañ d’en em zistrujañ an eil egile.

III. V. intr. Dépérir.

(1659) SCger 39a. deperir, tr. «distrugea

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...