Devri

engravet / engravat

engravet / engravat

adj.

(1) Engravé.

(1633) Nom 142a. Striges, canaliculi : chanfrain creux, goutiere engrauée : canyou perè á ve angrauet.

(2) =

(1907) KANngalon Eost 462. Easoc'h eo trouc'ha ar c'hlenved er pen kenta anezhan eget pa vez angravet.

(3) Très avare.

(1846) DGG 230. Peleac'h e tec'ho eta un deiz an dud angraved-ma (…). ●(1866) FHB 56/32bb. Clevet oc'h eus hano eus a dud engravet, tud avarisius. ●(1866) FHB 93/328a. pa gomzer eus a dud ingravet. ●(1867) FHB 126/169a. tud engravet. ●(1889) ISV 341. An den ze a oa eun douger-samm, hag a ioa chomet da chipotal oc'h eur beacher engravet ne felle ket dezhan he baea. ●(1895) GMB 212. pet[it] Trég[uier] añgravet, avare.

(1903) MSLp xii 275. Dans les arrondissements de Lannion et de Guingamp añgravet signifie «très avare» La variante fournie par une note des ms. Penguern, «tud ingravat qui regardent de près et ne donnent pas» appuie l'explication par eñgraffi, eñgravi «graver» Gr. donnée Gloss. 211, 212. ●(1913) KZVr 30 - 28/09/13. Angravet, engravet, tr. «très avare. P[eti]t-Trég[uier], G[oelo].» ●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. Engravet, tr. «avare ; qui manque de reconnaissance.» ●(1962) EGRH I 75. engrafat (pe ingravat ?) a., tr. « avare. »

►[empl. comme subst.]

(1867) FHB 126/169b. Hennez zo c'hoaz eun engravet.

(1982) TKRH 122. un ingravet anezhañ.

(4) Fieffé.

(1907) KANngalon Du 533. nag a bec'herien angravet.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...