Devri

enoe

enoe

m.

(1) Peine.

(1575) M 1741-1742. Ho dou peur dilaouen, ha couen gant enoe, / Dan maru las gant casty, ho barnas y diuoe, tr. «Eux deux très sévèrement et durement, avec peine, / A la mort terrible avec souffrance il les condamna, certes.» ●(1576) H 4. Santes mary mam da doue / hon sicouret lem en hon enoue (rime finale en -oe).

(2) Ennui.

(c.1500) Cb 69a. [doan] g. petit ennui. b. enoe bihan. ●77a. [enoeiff] g. ennuy. b. enoe.

(1849) LLB 780. en ané e belei. ●(1856) VNA 152. dévorés de l'ennui, tr. «daibret guet en annæ.» ●(1861) BSJ 218. er scont, en anné, en anquin de varhue e grapas ar nehou quen ne hellé pad. ●(1869) FHB 253/351b. ho lacat da vervel gant an enou hag an disvlevi-ien. ●(1880) SAB 217. an inoui, ar remorzou.

(1904) DBFV 8a. añné, m., tr. «ennui.» ●(1925) BILZ 151. eman en iliz, o ruza he inou, o tijaba paterou a-hed an de.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...