Devri

envel / anvañ / anviñ

envel / anvañ / anviñ

v. tr. d.

(1) Nommer, appeler.

(1499) Ca 109b. Henuell. g. nommer. ●(1612) Cnf 12a. An lechyou arall n'en deo quet necesser ho henuell. ●14b. hac an traman à hanuer pinigien faux. ●22a. Inuoquiff ha henuel an Dyaoul, hac an Azrouant, eguit diuinaff.

(1659) SCger 84a. nommer, tr. «henuel p. hanuet.» ●154a. hênvel, hanvet, tr. «nommer.» ●(c.1718) CHal.ms i. appeller nommer, tr. «hanüein, harüein.» ●(17--) VO 53. un tan ne gredan quet hanhuein. ●(17--) SP I 506. en henwel Patrice. ●(17--) CBet 589. Breman hoas en dour dous e hanvoan glesqueret, / Glasardet ha quirelaouen, ha neuse ar ranet, tr. «Dans l'eau douce, je nomme les grenouilles, les lézards, les sangsues, les rainettes.»

(c.1802-1825) APS 105. Hag ean-zou nitra inouraploh teign eit hou hanuet, ha bout é gùirioné hou ç'ami ? ●(1856) VNA 119. Les uns l'appellent monsieur tout chaud, tr. «Lod en hanhue en eutru tuêm-scaud.» ●(1857) LVH 58. Hanhuein er Priol. ●(1872) ROU 74b. On l'appelle Yves, tr. «Ivon e anver aneza.

(1902) PIGO I 196. o hanvan anean he zad.

(2) Nommer (dans une charge).

(1911) BUAZperrot 221. hag e reas e henvel kenta eskob Munster.

(3) Envel ub. da : nommer qqn dans une charge.

(1860) BAL 211. nevez anved da Vikel-vraz gant Escop Castel.

(1912) BUAZpermoal 506. e hanvan da arc'heskob.

►sans compl.

(1908) PIGO II 79. Hastet eta hanvan ac'hanon !

►[empl. comme subst.) Nomination.

(1911) BUAZperrot 381. evit m'o divije tud ar bed, nebeutoc'h da welet war henvel ur pab nevez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...