f. –où
(1) Accès de colère.
●(1867) BUE 173. D'eunn abardevez, ec'h eaz he vamm, ne ouzonn perak, en eunn euzen euzuz a enep d'ehan. ●174. Krevoc'h hag hirroc'h evit ar re all holl e oe ann euzen neve en doe c'hoaz o vont enn iliz vraz Landreger.
(2) =
●(1857) HTB 121. War he euzen genta, e taol lizer ha koar-spagn en tan.
(3) Lubie.
●(1952) LLMM 32-33/134. (Douarnenez) Euzenn (pe neuzenn ?) : froudenn. Petra eo an euzenn-se adarre. Honne ' n'eus euzennoù. ●(1977) PBDZ 84. (Douarnenez) euzhenn, tr. «lubie.»