Devri

flastrañ / flastriñ

flastrañ / flastriñ

v.

I. V. tr. d.

A.

(1) Écraser.

(1659) SCger 17b. briser, tr. «flastta (lire : flastra).» ●47b. ecraser, tr. «flastra.» ●148b. flastra, tr. «ecraser.» ●(17--) TE 214. flastrein er pènneu-hont.

(1877) BSA 126. eo casset buhan dindan ar rod, a deu d'he flastra. ●(1882) BAR 231. eur pennad moger a gouezaz var unan euz ar vecherourien hag he flastraz. ●(1897) EST 72. Kentéh el m'en dint blod é ma ret ou flastrein, tr. «Aussitôt que les pommes sont faites, il faut les écraser.»

(1927) GERI.Ern 155. flastra v. a., tr. «Ecraser, fouler.»

(2) Flastrañ ub. àr, ouzh udb. =

(1787) PT 36. Guet ur guir ean en dès hun flastret ar en doar. / A dreschil hèmb predér.

(1874) FHB 502/255a. goudeze hen distrincaz hag her flastraz oc'h ar reier.

(3) Donner, flanquer (un coup) sur.

(1818) HJC 342. lod e flastai tauleu dorn doh i face.

(1907) VBFV.fb 44. flanquer, tr. «flastein.» ●(1937) DIHU 310/245. É ta me mam a flastrein ar mem bougenneu deu baùad.

(4) Flastrañ e benn ouzh ub. =

(1926) FHAB Mae 162. ma vo krenv a-walc'h o zaol da flastra e benn ouz an enebour.

(5) Bout flastret a daolioù : être roué de coups.

(1861) BSJ 111. a pe vein flastret a dauleu guet ma anemisèd.

B. sens fig.

(1) =

(1905) HFBI 64. ar bobl â bès a deuas da énem révolti à hènep da eur seurt tud-sé, péré abaoué pell amser â voa, â yoa ous ho férsécuti, ous ho flastra, ous ho c'hignat.

(2) Vaincre, écraser.

(1910) ISBR 304. flastrein en dispeaherion. ●(1928) BFSA 128. flastra ar Vahometiz en eun emgann bras.

(3) =

(1925) BRUD n° 11, 12, 14, 15, en 1963 par Emgleo Breiz, Brest, graphie et pagination différentes de l’édition de 1925, puis en 2003 une édition bilingue par Skol Vreizh préparée par Bernard Cabon)">BILZ 155. klask tu pe du da waska Janedig, da flastra al lorc'h a oa enni.

II. V. intr.

(1) S'écraser.

(1925) SFKH 33. hui dorrou arnehon get hou mén, ar hou nerh, ken e flastrou genoh. ●(1958) BRUD 3/26. e kouezas eur zamm ken pounner war gorv ar mengleuzier, ma kinnige flastra dindannañ.

(2) (en plt des vagues) S'écraser, crever.

(1977) PBDZ 260. (Douarnenez) ar mor a flastr, tr. «la mer s'écrase en rouleaux.»

(3) Flastrañ ouzh : s'écraser contre.

(18--) SAQ II 114. An avel a zeu. He vag a zo flastret ouz ar garrek.

(4) Flastrañ àr : s'écraser sur, s'écrouler sur.

(1936) DIHU 295/13. Kuhet e oent én ur haù hag en des flastret arnehè.

III. V.pron. En em flastrañ.

A. V. pron. réfl.

(1) S'écraser en tombant de haut.

(1870) FHB 308/374b. Jann en doa aoun n'en em gavchent ket da vont var eün en ho flas ha na deuchent d'en em flastra pe da ziskar ann tour...

(2) (en plt vagues) Déferler.

(1939) KOLM 32. sellet doh en tonneu doh em-flastrein ar aodeu en Iùerhon.

B. V. pron. réci. =

(1870) FHB 302/324a. kirri en em stoke hag en em flastre e creiz an denvalijen.

(1905) IVLD 262. rag an dud en em flastre, o klask guelet ha touch ar re a oa nevez pareet. ●(1913) AVIE 192. Bout e oé éndro dehou kement a dud ma um flastrent en eil égile.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...