Devri

floc'h

floc'h

m. –ed, flec'h

I.

(1) Écuyer, page.

(1499) Ca 85a. Floch. g. escuyer. ●(1580) G 300. han Baronou unvan han flech, tr. «Et les barons en même temps que les pages.»

(1659) SCger 148b. floc'h, tr. «escuyer.» ●(1732) GReg 321b. Écuier, titre de noblesse, au-dessous de celui de Chevalier, qui donne droit de porter un écu armorié, tr. «Floc'h. p. floc'hed.» ●614b. Les Dames de robe ont des meneurs, les Princesses des écuïers, pour leur aider à marcher, tr. «Itrounesed an dud a lès o devéz reëryen, hac ar Brincesed floc'hed, evit o c'haçz dre'r gasell.» ●(1752) PEll 308. Floc'h, Ecuyer, nom d'office ou de dignité : & aussi un galant qui sert d'Ecuyer à des Dames en voyage. Pluriel Flec'h.

(1834-1840) BBZcarn I 242. Dutchentilet ha vochisien / ha flech ivé ha kontet ken. ●243. chelaouet holl, fleh ha contet.

(1902) PIGO I 39. Eun toullad floc'hed da (lire : ha) dimezelled vihan a dispakaz a bep tu. ●(1911) BUAZperrot 449. ma chomas bloaz er Spagn, da floc'h gant an impalaërez Mari.

(2) Bon cavalier.

(1879) ERNsup 169. vloc'h, dim. vloc'hik, celui qui monte bien à cheval, bon écuyer, Trég[uier]. ●(1895) GMB 240. tréc[orois] vloc'hik, celui qui monte bien à cheval.

II. sens fig.

(1) Gros bonnet.

(1890) MOA 145b. Les gros bonnets d'une localité, tr. «ar floc'hed

(2) (religion) Floc'hig an Aotrou Doue : enfant de chœur.

(1910) MBJL 116. Penaos stuman «floc'higed an Otro Doue», da laret ê, ar golisted ?

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...