v.
I. V. tr. d.
(1) Adoucir.
●(1911) SPON 26. Doh er guélet, me gred, é ma hoah rè galet. / Eit gobér er flourat, distér tra e zou ret.
(2) Flouraat ar galon : réjouir l'estomac.
●(1966) LIMO 22 juillet. Petra guél eit flourad er galon ?
II. V. intr. Devenir lisse, poli.
●(1876) TDE.BF 209a. Flouraat, v. n., tr. «Devenir doux au toucher.»
●(1912) MMPM 110. ar maen da deu da flourât ha da lugerni. ●(1927) GERI.Ern 157. flouraat v. n., tr. «devenir doux.» ●(1989) LARA 222. setu ma teu o c’hroc’hen da flouraat, o daoulagad da virviñ en o fenn, o dilhad da nevesaat.