Devri

flourañ / flouriñ

flourañ / flouriñ

v.

I. V. tr. d.

(1) Polir (une surface rugueuse).

(1872) ROU 96a. Polir, tr. «floura

(1912) MMPM 115. he gizella hag her floura [an ene] evel eur marbr talvouduz.

(2) Perfectionner, polir, amener à la perfection.

(1936) LVPR 96. Perak, a lavaras d'ezan e amezek, e chomez keit-se, da floura da labour ?

(3) (agriculture) Ameublir.

(17--) CBet 1827. flourin an douar ; hac he dibolodin, tr. «l'ameublir, enlever les mottes.»

(1996) VEXE 169. L'avoine étant souvent semée après le froment, la terre est plus dure, c'est ce qui explique l'utilisation de la houe. L'ouvrage est parachevé en donnant un dernier coup de râteau (floura an douar), pour égaliser le sol et émietter les mottes de terre.

(4) =

(1911) BUAZperrot 327. mes n'eus netra o tigeri hag o floura ker brao an hent d'an den dianket da zizrei eus bali an ifern evel daërou eur vamm.

(5) Caresser.

(1876) TDE.BF 209a. Floura, v. a. et n., tr. «Caresser avec la main, passer légèrement la main sur un objet.» ●(1889) ISV 463. Neuze e veze poket dezhan, flouret dezhan he blun. ●(1890) MOA 156a. Caresser sa barbe, tr. «floura e varo.»

(1907) VBFV.bf 22a. flourein, v. a. tr. «caresser.» ●(1908) PIGO II 8. 'n eur flouran gant e zorn kof ar yalc'h en e c'hodel. ●(1927) GERI.Ern 156. floura, tr. «caresser.»

(6) Flourañ e zaoulagad gant : se remplir les yeux de.

(1961) BAHE 27/22. e-touez tud eus ar vourc'h deuet di da flourañ o daoulagad gant an arvest meur a oa sañset da vezañ.

II. V. intr.

(1) Glisser légèrement.

(1895) FOV 246. ul lestr (...) / E flourein ag er porh, tr. «une barque sortir du port.»

(1907) VBFV.bf 22a. flourein, v. n. tr. «glisser légèrement.» ●(1907) VBFV.fb 48b. glisser sur l'eau, tr. «flourein

(2) sens fig. (en plt de qqn) Se radoucir.

(1895) FOV 261. Bastau e flour elkent, tr. «Bastien se radoucit.»

III. Flourañ kein ub. : voir kein.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...