fouin .1

m. –ed (ornithologie) Fauvette.

●(1870) FHB 294/262a. Ne lazit ket kraperig ar gwez pe broc'hig ar gwenan, ha ne zineizit ket ar fouin pe glozard, pere a zistruj al laou-dar hag ar gwesped... ●(1876) TDE.BF 212b. Fouin, fovin, s. m. T[régor], tr. «Fauvette Mâle.»