adj., prép. & adv.
I. Adj. Suspendu.
●(1732) GReg 899a. Suspendu uë, pendant, tr. «istribilh.»
II. Loc. prép.
A.
(1) Istribilh ouzh : suspendu à.
●(1906) BOBL 10 mars 77/2e. hi a lakaio he hini istribill ouz ar wezen elo aze.
(2) A-istribilh ouzh : suspendu à.
●(1836) FLF 29. Mez a ioa a strolladou, / A istribil oc'h ar bodou. ●(1894) BUZmornik 260. Staga a rejont Sabas a-istribill oc'h eunn treust.
B. sens fig.
(1) Bezañ atav a-istribilh ouzh ub. : dire toujours du mal de qqn.
●(1952) LLMM 31/53. (Douarnenez) atav a-istribilh deus unan bennak : atav o lavarout drouk eus u.b.
(2) Bezañ atav a-istribilh ouzh ub. : être toujours sur le dos de qqn.
●(1952) LLMM 31/53. (Douarnenez) atav a-istribilh deus unan bennak : atav war kein u.b.
C. Bezañ en istribilh ouzh : pendre à.
●(1939) MGGD 74. an alc'houez aour a oa en istribilh ouz he gouzoug. ●81. an istrogell-tra-se en-istribilh ouzin. ●(1941) SAV 19/16. eun alc'houez aour munut en istribilh ouz e c'houzoug.
III. Adv.
(1) Suspendu.
●(1732) GReg 899a. Suspendu uë, pendant, tr. «a istribilh.»
●(1904) DBFV 12b. askribil, adv., tr. «en suspension, suspendu.»
(2) sens fig. (Travail) inachevé.
●(1927) FHAB Genver 6. e labour a chomas a-istribilh...
(3) Loc. adv. Ouzh/Diouzh an istribilh : pendant.
●(1869) FHB 237/219a. lod anezho evel oc'h an istribil. ●(1872) FHB 406/325a. he gleze ganthan oc'h an istribil.
●(1963) EGRH II 117. diouzh an istribilh, tr. « en pendant. »