m. –où (alimentation) Bonbon.
●(1732) GReg 17b. Affriander, attirer des enfans par des douceurs, tr. «Gounit gand madigou.» ●102b. Bon-bon, du bon-bon pour les enfans, tr. «Madic. p. madigou.» ●304b. Douceurs qu'on donne aux enfans, tr. «Madicq. p. madigou.»
●(1876) TDE.BF 422a. Madigou, s. pl. m., tr. «Bonbons, friandises.»
●(1906) KANngalon Genver 10. Ne ket gant madigou ha lipouserez e vagont anezho [ar vugale]. ●(1911) SKRS II 179. ar madigou ha lipouserez all ar seurt-se. ●(1911) RIBR 164. Dioc'h an noz e oa great ar vadiziant, ar gwin tomm a rede, ar c'hraon hag ar madigou a rodelle. ●(1939) MGGD 40. Ar madigou hag ar gwestell.