v.
I. V. intr.
(1) (en plt de qqn) Rouler.
●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 90. unan ag hur soudardèd Turq e rudellé guet poén er mein.
●(1912) BUEV 36. er vanbocherion é rudellat ér fozelleu. ●(1913) BUKE 30-31. Oeit onn de vout skosellek ha liés é vé grèsvat d'ein kaout er gerhiér de harpein me horv ha de barrat azohein a rudellat ér fang. ●(1913) AVIE 159. Rudellat e hra get chumen én é veg.
(2) (en plt de qqc.) =
●(1916) LILH 2 a viz Eost. Bamnoz é rudell en hoarnaj épad en noz…
II. V. tr. d. Faire rouler.
●(1854) PSA I 125. péhani e rudel é inéan (…) é creis er fang ag er péhèd. ●(1884) MCJ 67. steijet ha rudellet èl un torfætour.
●(1910-15) CTPV I 73. Rudelei mat er hargellow, tr. «Qui saura bien rouler les brouettes.» ●(1913) AVIE 338. Jojeb e rudellas ur pikol mén aveit stankein er bé. ●(1921) BUFA 26. ind er rudellas én un toul doñ.
III. V. pron. réfl. En em rudellat : se rouler, se vautrer.
●(1744) L'Arm 396b. Se veautrer, tr. «Um rudêllatt.» ●(1792) CAg 191. Goudé ma-mèss hum rudellet / El lousteri ag er péhet.
●(1839) BESquil 422. hum rudellat ar en drein hac er sperne. ●(1854) PSA I 158. eit ma hellou æssoh hum rudellat é creis er vouillen, é creis el lousteri ag é vinceu.
●(1907) BSPD I 316. hum rudell ar en drein hag er spern. ●(1921) BUFA 164. Franséz (…) hum rudel ar en erh hag émesk en drein hag er spern. ●177. ean hum rudellé ar en doar.