m. –ioù Cercueil.
●(1499) Ca 180a. Sarqueu. ga. sarcueil sepulchre. ●(c.1500) Cb. Sarquê. alias bez. g. sarcueil sepulchre. ●(1521) Cc. Sarquen. alias bez. gal. sarcueil sepulchre.
●(1744) L'Arm 49b. Cercueil, tr. «Charqlé.. éïeu.»
●(1818) HJC 126. Quentèh ion e zenechas ac e douchas er charquèr. Er hré in douguai en hum arrestas. ●(1854) PSA I 232. de douchein er charclé. ●(1891) CLM 10. inou é cavér coêt eit gobér charcléieu. ●14. A ziar er manéieu-cé é tichennér er gùé bras a béré é hrér er charcléieu hemp muzul e huêrhér ér hérieu tostan.
●(1904) DBFV 36a. charklé, charké, charkes, m., pl. –éieu, tr. «cercueil.» ●(1910) DIHU 63/138. arlerh é té er charké douget get péar pautr iouank. ●(1921) GRSA 196. éh a aben d'er charke.