adj.
(1) Sain, bon pour la santé.
●(1732) GReg 24a. L'air y est malsain, tr. «ne de qet yec'hedus an ær eno.» ●910b. La température de l'air contribuë beaucoup à la santé, tr. «An témps eus a un ear mad a so yac'hus, ou, yec'hedus.»
●(c.1820) COF 19. Ar viou fresq diouc'h an nos / Zo yac'hedus abars repos, / gant e neuyo ar veleyen / Ebars er vi var al lezen. ●(1847) MDM 224. ho tiez nebeud iec'hedus. ●(1857) CBF 17. Ann ear hag hen zo iec'heduz enn-hi ? ●(1868) FHB 200/350a. eur bévans quén iéc'hedus. ●(1903) MBJJ 143. eun evach ken yec'heduz. ●(1906) BOBL 07 juillet 94/1a. penoz eo iec'hedus chom heb labourat eun devez var seiz. ●(1908) FHAB Gouere 195. eo yec'hedus caout ear ha sclerijen. ●(1931) VALL 673a. Salubre, tr. «yec'hedus.»
(2) Qui guérit, ramène la santé.
●(1855) MAV 4. eul louzou iec'heduz.
(3) En bonne santé.
●(1860) BAL 47. pe e vezin bet iec'heduz pe dalh-mad clanv. ●(18--) SAQ I 216. N'oa ket eun den iec'heduz.