Devri

Recherche 'bek...' : 17 mots trouvés

Page 1 : de bek-1 (1) à bekin (17) :
  • bek .1
    bek .1

    adj. Bègue.

    (c.1500) Cb 21a. g. besgue. b. baec.

  • bek .2
    bek .2

    voir beek

  • bek .3
    bek .3

    Ober bek : exhaler une plainte sourde.

    (1962) EGRH I 13. bekal v., tr. « exhaler une plainte sourde. » = ober bek.

  • bekal / bekat / bekiñ
    bekal / bekat / bekiñ

    v.

    I. V. intr.

    A. (en plt des animaux)

    (1) Bêler, beugler.

    (1744) L'Arm 29a. Bêler, tr. «Beaical.. caitt..» ●(17--) TE 155. lonnèt é vucellad hac é veaical ér hamp.

    (1856) VNA 8. ul lay bihan é vaical, tr. «un petit veau qui beugle.»

    (1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «bêler.» ●(1927) GERI.Ern 41. V[annetais] bekal, tr. «Bêler.»

    (2) Croasser.

    (1744) L'Arm 85b. Croasser, tr. «Beaiqual ou quein.. quétt

    (1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «croasser.»

    B. (en plt de qqn)

    (1) Gueuler, brailler.

    (1903) JOZO 61. én ur vékal ken e gorn en ti get é voéh. ●(1904) DBFV 20a. bèkal, tr. «s'écrier.»

    (2) Pleurer.

    (1912) BOEG 52. Pe huél ur vam é vèk ré er hroèdur.

    (3) Exhaler une plainte sourde.

    (1962) EGRH I 13. bekal v., tr. « exhaler une plainte sourde. » = ober bek.

    (4) Pleurer en braillant, brailler.

    (1937) DIHU 310 Ebrel 245. A p’er gourdrouzér, ur uéh pep huéh miz, éan en emlaka de vèkal, de vèkal èl ur hah diskrohennet é biù.

    II. V. tr. d.

    (1) Picoter.

    (1732) GReg 87b. Becqueter, prendre avec le bec, donner des coups de bec, tr. «Becqat. pr. becqet

    (1850) JAC 58. ampech brini / Da zonet d'o becat a hini da hini [ar pasteziou]. ●(1876) TDE.BF 42a. Bekat, v. a., tr. «Donner des coups de bec.»

    (1927) GERI.Ern 41. bekat v. a., tr. «Becqueter, picoter.»

    (2) [au narrat. ind.] Gueuler.

    (1895) FOV 266. D'en ihuern, mar karès, e vèkas er Gascon.

    III. V. pron. réci. En em vekal : se battre à coups de bec.

    (1876) TDE.BF 42a. En em vekat, tr. «se battre à coups de bec.»

  • bekard
    bekard

    m. –ed (ichtyonymie) Saumon bécard.

    (1744) L'Arm 28b. Becard, femelle de saumon, tr. «Bécartt.. rdétt. m.»

    (1856) VNA 26. une Truite sumonée, tr. «ur Beccard

    (1904) DBFV 20a. bèkard, m. pl. ed, tr. «beccard, truite saumonée.» ●(1934) BRUS 258. Une truite, tr. «ur bèkard –ed, m. (saumonée).»

  • bekat
    bekat

    voir bekal

  • beked
    beked

    m. –ed, –i (ichtyonymie) Brochet.

    (1633) Nom 46a. Lucius : brochet, bequet : becquet.

    (1732) GReg 121a. Brochet, poisson d'eau-douce, tr. «Becqed. p. becqeded.» ●Brocheton, petit brochet, tr. «Becqedicq. p. becqedigou

    (1857) CBF 14. siliou, dluzed, eunn eok bennag, pe eur beked, tr. «des anguilles, des truites, un saumon ou un brochet.»

    (1974) YABA 23.03. deluhed, bekedi ha salmoned.

  • bekeg
    bekeg

    m. Barboteur.

    (c.1718) CHal.ms i. un barbotteur, tr. «ur balbouser, barbotter, bequec

    (1904) DBFV 20a. bekeg, m., tr. «barboteur (Ch. ms.).»

  • beker
    beker

    m. –ion Pleurnichard.

    (1937) DIHU 310/245. Ur breur bihan em es, Guilleu, tri blé dehon. Ur bèkour hag ur fal dra, mar des unan.

  • bekerezh
    bekerezh

    m. –ioù

    (1) Bêlement.

    (1744) L'Arm 28b. Bêlement, cri de la brebis, tr. «Beaiquereah.. heu. m.»

    (1904) DBFV 20a. bèkereh, beèkereh, m. pl. eu tr. «bêlement.»

    (2) Croassement.

    (1744) L'Arm 85b. Croassement, tr. «Beaiquereah. m..»

    (1904) DBFV 20a. bèkereh, beèkereh, m. pl. eu tr. «croassement.»

  • beket
    beket

    voir betek

  • beketal
    beketal

    v. tr. d. Picoter.

    (1732) GReg 87b. Becqueter, prendre avec le bec, donner des coups de bec, tr. «becqetal. pr. becqetet.» ●720b. Picoter, becqueter les arbres, comme font les oiseaux, tr. «Becqetal. pr. becqetet

    (1927) GERI.Ern 41. beketal v. a., tr. «Becqueter, picoter.»

  • bekez
    bekez

    m. Ober bekez : roter.

    (1972) SKVT I 25. pa reas bekez. 171. en ur ober bekez. ●(1973) SKVT II 76. en doa graet e «vekez».

  • bekilh .1
    bekilh .1

    s. Différend, mésentente.

    (1917) LZBt Gouere 31. merc'hedo (...) o c'heuilh pen-da-ben reolen ar c'hristen. Bekilh a digoue gwech-ha-gwech, met buhon e ankoueont hag e pardonont. ●(1922) LZBt Mezheven 14. Ma sav bekilh etree. ●(1924) LZBt Mezheven 2. plenât an treo pa ve bekilh etouez an amezeien. ●(1958) BAHE 15/10. un eiz e savas bikilh etrezo ha kaerañ Soez. ●(1969) BAHE 60/35. e oa bet un tamm bikilh etrezañ ha maer e barrez.

  • bekilh .2
    bekilh .2

    s. Béquille.

    (c.1718) CHal.ms i. Bequille, bequill' v/mal, querhein ar valeu, marcher auec des bequilles, on dit aussi en quelques endroits brenel, brenelleu.

  • bekilhenn
    bekilhenn

    f. bekilhoù

    (1) Béquille.

    (c.1825-1830) AJC 6065. apuied voar dif vequillen a crenan anbandon.

    (2) Béquille de soutien d'un bateau.

    (1944) GWAL 163/158. (Ar Gelveneg) Da zerc'hel ar vag a-blomm war ar sec'h e lakaer alies bekilhoù d'ar vag (...) : «diou vekilhenn he deus ar vag».

  • bekiñ
    bekiñ

    voir bekal

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...