Devri

Recherche 'blaz...' : 13 mots trouvés

Page 1 : de blaz (1) à blazus (13) :
  • blaz
    blaz

    m./f. –ioù, –où

    I. Sens du goût.

    (1499) Ca 22b. Blas. g. goust vng des cinq sens naturelz. ●(1576) H 50. An guelet, claeuet, santifu, touchifu ha gout pe blas, tr. « the sight, hearing, smelling, touch, and gout or taste. »

    (1659) SCger 63a. goust, tr. «blas

    (1857) CBF 6. Terket mad eo dioc'h ho plaz ? tr. «Le trouvez-vous à votre goût ?» ●(1867) MGK 77. Ar vlaz a zo hervez ar penn.

    II. par méton.

    A. (domaine du goût)

    (1) Goût, saveur.

    (1838) OVD 143. er mél, péhani en dès ur vlas huêc. ●(1863) GOM 162. hac a ve capabl da rei dezan ar vlas a gavit ennan ha pehini a seblant deoc’h quen agreabl. ●(1872) ROU 79b. Pour corriger le mauvais goût de l'eau, tr. «da derri blaz fall an dour.» ●103a. Pour peu que le beurre ait été au soleil il perd son goût, tr. «an disterra ma vez eoled an aman, e coll e vlaz.» ●(1874) FHB 482/95b. ne gavent nemed blaz mad gant ar bara-ze.

    (1904) DBFV 24b. blaz, vlaz, f. pl. eu, tr. «goût.»

    (2) Dougen blaz war udb. : donner un mauvais goût à.

    (1971) BAHE 68/23. Dougen blaz war un dra bennak : reiñ blaz fall peurvuiañ.

    (3) Blaz ar (+ adj.) : goût de (…).

    (1926) FHAB Genver 27. ma vez blaz ar c'hoz gand [an] amann. ●(1926) FHAB C'hwevrer 44. en deus kavet blaz ar c'houero gand ar c'homzou-ze. ●(1935) KANNgwital 388/42. blas an trenk. ●(1957) ADBr lxiv 4/468. (An Ospital-Kammfroud) blaz an touf a zo gant ar hrampouez : sur a-walh int bet greet gant bleud eet da gôsedi. ●(1982) TKRH 36. arabat e veze bet dantañ ar yod, da lavarout eo e veze bet blaz an dev warnañ.

    (3) plais. Blaz ar re nebeut : goût de trop peu.

    (1996) GRVE 74. Mad eo da jistr avad, Nouel. N'eus nemed blaz ar re nebeud warnañ.

    (4) plais. Blaz kaout c'hoazh : goût de revenez-y.

    (1927) GERI.Ern 51. blaz kaout c'hoaz T[régor], tr. «goût de revenez-y.»

    (5) plais. Blaz ar c’hoant kaout c’hoazh : goût du remettez-moi ça.

    (2020) TREGO 31 a viz kerzu p. 35d. Blaz ar c’hoant kât c’hoazh, tr. « le goût de l’envie d’en avoir encore. »

    (6) Kemerout blaz : prendre goût.

    (1659) SCger 63a. prendre goust aux viandes, tr. «quemeret blas er bouet.»

    (7) (Prlt du cidre) Kaout blaz mat warnañ : il a bon goût.

    (2020) TREGO 31 a viz kerzu p. 35d. Blaz mat zo warnañ, tr. « il a bon goût. »

    B. (domaine de l'odeur)

    (1) Odeur.

    (c.1680) NG 883. ur vlas soufrë ha puant. ●(c.1785) VO 34-35. me santai ur vlas huæq ha delicius. ●143. ur vlass bocennus. ●(1790) MG 285. er baum, péhani en dès opèn ur vlas huæq.

    (1825) COSp 93. A pe gléuet ur vlas (*) agréable benac. ●(*) Ur vlas, é brehonec Guéned, e zo er peh e hanner é broïeu aral, un ouéh, ur frond, ha nepas ur houst ér bêg. ●(1838) OVD 123. Er mandragore e daule, e m'ind-i, a ziabêl ur vlas huêc.

    (1904) DBFV 24b. blaz, vlaz, f. pl. eu, tr. «odeur.» ●(1907) VBFV.bf 62b. ur vlaz ponnér, tr. «une odeur désagréable.» ●(1907) BSPD II 342. ur vlaz ker poñnér ha ker fal ma ne hellé dén chom tost.

    (2) Puanteur.

    (c.1680) NG 1856-1859. En triuet pouen der re dannet : / Cleuet vlas en amprohonet.

    (1897) EST 46. ur host kriw, ur fal vlaz, tr. «une forte et mauvaise odeur.» ●48. ag en deur-aug é saù ur vlaz ponnér, tr. «de l'eau qui couvre ainsi le chanvre se dégagent des puanteurs.»

    (1904) DBFV 24b. blaz, vlaz, f. pl. eu, tr. «puanteur.»

    III. sens fig.

    (1) =

    (1909) NOAR 95. Klevet a reer blaz al leziregez war hed eul leo gant va frezegennou.

    (2) Hep sellout blaz, kont ebet : sans tenir compte de rien.

    (1920) KZVr 366 - 07/03/20. ne zellont na blaz na kont ebet (Langoat). ●(1967) BAHE 51/24. A-dreuz koadoù ha parkeier, hep sellout blaz ebet e kerzhomp gant hor c'hezeg hag hor gweturioù. ●70. Un dro-lavar anavezet-mat ez eo, e Treger, dianav din e orin avat. Hep sellout blaz ebet = hep ober van eus mann, hep derc'hel kont eus netra, hep sellout da belec'h, hep bezañ nec'het gant riskl ebet.

    IV. Tañva blaz ar geuneudenn : voir keuneudenn.

  • blazadenn
    blazadenn

    voir gloazadenn

  • blazañ
    blazañ

    v. tr. d.

    (1) Donner du goût à.

    (1872) ROU 102a. Pour donner un peu de saveur à ma soupe, tr. «da vlaza va zoubenn.» ●(1879) ERNsup 149. blaza, blazañ, assaisonner, donner du goût à, Trév[érec].

    (1911) BUAZperrot 385. An holen a vlaz, a vir hag a yac'ha an traou. ●(1916) KZVr 151 - 23/01/16. Blaza, blazan, verbe actif, tr. «assaisonner, donner du goût à, Haut-Tréguier.»

    (2) Goûter.

    (c.1500) Cb 26b. g. souuent gouster. b. blazaff alieus.

    (1659) SCger 108a. sauourer, tr. «blasa

    (1927) GERI.Ern 51. blaza v. a., tr. «goûter.»

    ►Loc. verb. absol. Blazañ ha divlazañ : goûter par plusieurs fois.

    (1874) FHB 482/95b. kaer o doa blaza ha divlaza ne gavent nemed blaz mad gant ar bara-ze.

    (3) sens fig. Donner du goût (à la vie).

    (1911) BUAZperrot 385. blaza reont ar vuez.

    (4) [empl. comme subst.] Sens du goût.

    (1880) SAB 266. ar gvelet, ar c'hlevet, ar blaza pe dava, ar c'hoessa pe ar santout ac an touch.

  • blazat
    blazat

    v. intr. Flairer.

    (c.1718) CHal.ms ii. flaïrer, tr. «blazat

  • blazenn
    blazenn

    f.

    (1) Arrière-goût.

    (1879) ERNsup 149. blazenn, fumet, arrière-goût, Trév[érec].

    (2) (Un) goût.

    (1880) SAB 269. da zantout var o staon, en o genou, ur vlazenn vad.

    (1932) BSTR 68. grit ma kavin eur vlazen c'houero gant holl flijaduriou ar bed-ma ! ●(1953) BLBR 57/2. eur vlazenn c'houero.

  • blazer
    blazer

    adj. Puant.

    (c.1718) CHal.ms iii. puant, tr. «blaser flerius.»

    (1849) LLB 287. é anal vlazer. ●650. er hoed ivo vlazer.

    (1904) DBFV 24b. blazér, vlazér, adj., tr. «qui sent fort, odorant, puant.»

  • blazerezh
    blazerezh

    m. Mauvaise odeur.

    (1984) HBPD 266. moged ha blazereh.

  • blazet
    blazet

    adj. Qui a du goût.

    (1889) SFA 37. n'en doa kavet netra kerkoulz blazet.

    (1915) KZVr 135 - 03/10/15. Blazet, tr. «qui a un goût (blazet-mat, blazet-fall, etc.» ●(1926) FHAB Genver 27. amann blazet mat.

  • blazik
    blazik

    adj. Qui est délicat sur la nourriture.

    (1916) KZVr 151 - 23/01/16. Blazik, tr. «délicat sur la nourriture, à Plouguerneau, d'après le Colonel Bourgeois.»

  • blaziñ
    blaziñ

    v. intr. Puer.

    (c.1718) CHal.ms ii. Il a L'haleine forte, tr. «e henal endes ur goal vlas, blasein ara e henal, ur gout crean endes é henal.»

    (1818) HJC 244. blazeign e ra dejà.

    (1904) DBFV 24b. blazein, v. n., tr. «sentir, puer.» ●(1913) AVIE 233. blazein e hra déja. ●(1927) GERI.Ern 51. V[annetais] blazein v. n., tr. «sentir, puer (d'er moged la fumée).»

  • blazon
    blazon

    m. = (?).

    (1633) Nom 171a. Spinther : blason : blasoun.

  • blazoniñ
    blazoniñ

    v. tr. d. Blasonner, railler, critiquer.

    (c.1656) VEach 26. Ha pello'ch, an hini nen deua theaut diaquent nemet euitblasoni an deuocion-se, he impligeas à het é buez euit publia ar meuleüdiou, hac ar gallout ames a santes Anna.

  • blazus
    blazus

    adj. Qui pue, puant.

    (1942) DHKN 126. er moged blazus.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...