Devri

Recherche 'ker...' : 205 mots trouvés

Page 1 : de ker-9 (1) à kereerezh-2 (50) :
  • Kêr
    Kêr

    f. fam. Kêr + ... Personnalisation d'un lieu, de qqn, d'un élément.

    I.

    (1866) FHB 91/312b. Lavaret a reac'h e voa ekementse beza ato e kernebeudic. ●(1890) MOA 147a. Lieu où se retire un boudeur, tr. «kear-vouzik, f.»

    (1903) MBJJ 339. hag-eñ eo ken drouk an aotro «keravel» pa c'houe a benn, ha c'houe a goste. ●(1904) BMSB 87. marfad a Gær Wazi. ●(1907) MVET 84. da jomm ganeomp da Gersatan !... ●(1928) FHAB Mae 169. hag hen dougas, gant lorc'h, da Gersatan. ●(1929) MKRN 85. On appelle Paotred Kersparl ceux qui, pendant la messe, restent auprès de la porte. ●(1943) FATI 26. Evite un digarezig, a-greiz c'hoari, e veze gwelet o vont da gêr-vouzig. ●(1957) AMAH 53. kerdrubuilh a oa anezhañ. ●(1967) BRUD 26-27/39. nemed Yann-Grenn abil ha kerdrubuill.

    II.

    (1) Mont da Gerhun : s’endormir.

    (1910) DIHU 59/79 (G) *Iouan Sant Ili. Naù ér hantér, Iehan, mal e vou monet de gerhun ! ●(1942) DHKN 126 (G) L. Herrieu. Mâl e vo monet de Gerhun. ●(1968) BAHE 58/29 (T) E. ar Barzhig. Degouezhout a rae din ivez menel sorennet gant ar sonioù flour a saven evidon ma-unan, ha kestell el loar, 'raok mont da Gêrhun !... ●(1970) BHAF 117 (T) E. ar Barzhig. Furroh e oa mond da «Gerhun», ha me war ma fouez etrezeg ti ma mignoned.

    (2) Kas da Gêrgof : manger.

    (1935) ANTO 173-174 (T) *Paotr Juluen. Eun tamm keuz ha bara sec'h, a-raok kemer an tec'h, gant eur bannac'h te-laez, d'e gas prim-ha-prim da gergof kaez, setu ganin diyunet.

    (3) Mont da Gêrvouzhig : bouder.

    (1943) FATI 26 (L) *Tad Medar. Evit eun digarezig, a-greiz c'hoari, e veze gwelet o vont da gêr-vouzig.

    (4) Mont da Gêrguzh : cacher.

    (1732) GReg 142b. Cet homme se fait souvent celer, tr. G. de Rostrenenn «an den-hont a ya alyès da guær-guz

    (5) Kas sant Pêr da Gêrborzh : mener les choses jusqu’au bout.

    (1954) LLMM 42/28 (T) *Evnig Penn ar C'hoad. Bremañ, avat, disac'h da gaoz buan ha buan, ma vo gwelet dre belec'h ez aio Sant Per da Gêrborzh.

    (6) Kas ar stal da Gêrnetra : faire faillite.

    (1954) VAZA 47 (T) *Jarl Priel. Dre c'hoari lapavañ ha redek an douilhez, kaset en devoa hemañ e stal da Gernetra. ●(1965) BRUD 20/6 (T) E. ar Barzhig. Hemañ, eur foet-e-voutik anezhañ, ne zoursias euz e nized nemed evid forani o zammig peadra ha kas o stal da Gernetra. ●(1967) BRUD 26-27/41 (T) E. ar Barzhig. Siouaz, mond a ree ar wech-mañ ar stal da Gernetra, ne vane koulz lâred mann gand an daou vignon.

    (7) Bezañ a Gêrwazi : être sot.

    (1904) BMSB 87 F. ar May. N'euz 'meit tud diramailh, marfad a Gær Wazi, Garanet war o fas muzul o zotoni, - / Ar re ze a ra goab.

    (8) En devout lod e Kêrskouarneg : être sourd ou peu intelligent, ne pas bien comprendre.

    (1912) RVUm 204 (Gu). Henneh en des lod é Kerskoarnek, tr. «Celui-là a sa part à Kersourdaud : il est sourd ou peu intelligent.»

    (9) En devout lod e Kerpennek : être têtu.

    (1912) RVUm 204 (Gu). Henneh en des lod é Kerpennek, c'est à dire Henneh e zou pennek.

    (10) En devout lod e Kêrdiboan : être fainéant, paresseux.

    (1912) RVUm 204 (Gu). Henneh en des lod é Kerdiboén, c'est à dire Henneh e zou diboén.

    (11) Bezañ o chom e Kêrfoulet : avoir mille peines à se suffire.

    (1912) MELU XI 442. Beza o chom e ker fouled, tr. E. Ernault «Demeurer dans la Ville-foulée, avoir mille peines à se suffire.»

  • kêr
    kêr

    f. –ioù

    I. (la ville)

    (1) Ville.

    (14--) Jer.ms 6. Loman a dyouz an Kaer, tr. «ici, au-dessus de la ville.» ●(1499) Ca 119a. Kaer. g. ville. ●(1576) Cath p. 5. hac ez eaz en queer, tr. «et elle alla en ville.» ●(1580) G 194. gouloet eo pep ker gant flaer bras, tr. «Chaque ville est envoloppée d'une grande puanteur.» ●(1612) Cnf 62a. Sant Gregor Archescop ves an quear à Teurgn. ●(1633) Nom 2a-b. Tabulæ publicæ : le liure de la ville : leufr ker, an leufr euit micher afferou ker. ●228a. Territorium : territoire d'vne ville, traict d'vn pays : territoër pe douar vn kær, træt vn bro.

    (1659) SCger 119b. vn tour de ville, tr. «vn dro guer.» ●124b. village, tr. «ker.» ●167b. quer p. queriou, tr. «ville, village.» ●(1710) IN I 45. hac e kear vezo peautramant var ar meas ? ●(1732) GReg 354a. Les entrées des Villes sont sales, tr. «An antrëou eus ar c'hærryou a so ordinal hudur.» ●961a. Ville, tr. «H[aut] Leon. kear. p. kearyou. Bas Leon. Kaër. p. Kaëryou. Treg[or] Kær. p. Kæryo. B[asse] Cor[nouaille] Kær. p. Kæryou. H[aute] Cor[nouaille] Kær. p. Kæryau. Van[netois] Kær. p. Kæryéü

    (1849) LLB 281. N'en des kin konz é ker, kin brud ol ér hanton. ●586. er herieu bras. ●(1878) EKG II 217. E kerik vian Rosko. ●(1894) BUZmornik 121. eul leo hanter dioc'h kear.

    (1910) MBJL 73. Digemer kalonek en kêr Londrez. ●(1909) MMEK 5-6. ar sklujou a zo digoret e kreiz an noz ha kear lounket en he fez gant ar mor dijadennet.

    (2) Village.

    (1929) MKRN 182. Petra zo né ganeoc'h ba Bañnlek. – Cheta chiouaz ! plac'h paour, chi cher-ni 'n eus taget chi chemener bras chiou merh(e)d !, tr. « Qu'y a-t-il de nouveau à Bannalec ? – Hélas ! ma pauvre fille, voilà que le chien de notre village à nous a étranglé le chien du grand tailleur, aujourd'hui, ma parole. » ●(1962) EGRH I 31. kêr f. -ioù, tr. « village. »

    (3) Lieu habité.

    (1962) EGRH I 31. kêr f. -ioù, tr. « lieu habité. »

    (4) Ar gêr gozh : la vieille ville.

    (1903) MBJJ 110. ar gær goz, a zo e diabarz ar mogerio. ●(1935) BREI 417/2c. eun ambrouger hag a ziskouez d'imp, da genta, ar gêr goz.

    (5) A gêr da gêr : de ville en ville.

    (1732) GReg 961a. Aller de ville en ville, tr. «mont a guær-da-guær

    (1911) BUAZperrot 246. Ouz e heul a gear da gear. ●(1913) AVIE 268. hui (...) ou handéou a gér de gér.

    (6) Dre gêr : par la ville.

    (1732) GReg 235a. Crier quelque chose par les ruës pour vendre, tr. «Embann un dra dre guer

    (1910) MBJL 77. da gerc'hat he beajourien evit o bale dre gêr.

    (7) E-mod kêr : comme à la ville.

    (1913) AVIE v-vi. ou desaùein e hrér é mod kér.

    (8) Mont e kêr : aller en ville.

    (1876) TDE.BF 328b. Moñt e kear, tr. «aller en ville.»

    (9) E kêr : en ville.

    (1962) EGRH I 31. e kêr, tr. « en ville. »

    (10) E kêr : dans le village.

    (1962) EGRH I 31. e kêr, tr. « dans le village. »

    II. (la maison)

    (1) Maison, foyer.

    (1396) Miscellanea ms latin n° 3184 f° 125v°. deut dangaer poaz eo anpanennov. ●(1650) Nlou 66. hep affer (lire : atfer), / Deuet an hent man dan queer, tr. G. Pennaod «sans délai. Venez par ce chemin chez vous.» ●tr. La Villemarqué «sans délai : Venez par ce chemin à la maison.»

    (1849) LLB 245. En ur zonèt t'er ger. ●(1857) CBF 50. N'ema ket er gear, tr. «Il n'est pas à la maison.»

    (1905) BOBL 03 juin 37/3a. e komans an dud iaouank distrei d'ar yêr, mez paz heb boud paëet o «lod ar pardon» d'ar ganfantennou.

    (2) Mont d'ar gêr : rentrer à la maison.

    (1876) TDE.BF 328b. moñt d'ar gear, tr. «aller au logis.»

    (3) Mont war gêr : rentrer à la maison.

    (1902) PIGO I 121. Ar bôtred-man (…) a yee war ger.

    (4) Exploitation agricole.

    (1633) Nom 235a. Villa : ferme : ferm, vn guer voar an ploue.

    (1938) GWAL 110-111/7. Kerunkun a zo eur gêr vras, gant dek familh gaer o veva enni.

    III. (emploi spécial) Kêr Doue : La Cité de Dieu (St-Augustin)

    (17--) RS viij. Evelse e lennomp en e eizvet Chabistr eus an eil lêvr varnuguent en deveus composet Sant Augustin var ar Cité de Dieu, da lavaret eo, Kear Doue.

    IV.

    (1) Bezañ pell diouzh ar gêr : être éloigné du propos initial.

    (1925) FHAB Mae 197 (L) *Tintin Anna. Met pell eamomp diouz ar gear ha n'em eus ket a c'hoant e teufes da inoui ganen, te, merc'h vihan va breur Dôf.

    (2) Donet d'ar gêr : se rendre à l’évidence.

    (1933) DIHU 266/293 (G). Donet d'er gér, tr. L. Herrioù «(au fig.) se rendre à l'évidence.»

    (3) Bezañ deuet d'ar gêr : avoir mis de l’eau dans son vin.

    (17--) CHal.ms ii. Il a mis de L'eau dans son vin, tr. «deit mat é der guer

    (4) Bezañ kaset d’ar gêr gant e viz bihan : être mis à sa place.

    (1935) BREI 432/3d (T). ar mêr komunist a zo bet kondaonet ha kaset d’ar gêr gant e viz bihan

    (5) Degas ub. d’ar gêr : war an hent mat.

    (1936) DIHU 306/180 (G) L. Herrioù. Vennein e hré chonjal un tammig ha kavet en hent de zegas Sidoni d’ar gér hep hé lakat de chifein.

    (6) Mont pell diouzh ar gêr da wriat : s’écarter de la question.

    (1942) VALLsup 137. Faire des points de couture lâches, tr. F. Vallée «mont pell diouz ar gêr da wriat (et fig. s’écarter de la question.»

    (7) Bezañ paotr/plac’h ar gêr : être celui ou celle qui reste de garde à la maison.

    (1977) TDBP II 30 (T) J. Gros. (…) paotr ar gêr, ou plah ar gêr, tr. « qui reste de garde à la maison ».

    (8) N'emañ ket an Aotrou Doue er gêr : voir Doue.

    (9) Bezañ e saout er gêr : voir saout.

    (10) Na vezañ ar moc'h er gêr gant ub. : voir moc'h.

    (11) Bezañ ar moc'h er gêr gant ub. : voir moc'h.

    (12) Bezañ e loenedigoù er gêr : voir loen.

    (13) C'hoari kas d'ar gêr : voir c'hoari.

    (14) Mont d'ar gêr dre roc'h ar skid : voir roc'h.

    (15) Dont gant e zivskouarn d'ar gêr : voir divskouarn.

  • ker .1
    ker .1

    adj.

    (1) Cher (postposé).

    (1456) Credo 4-5. Hac in Ihesucrist emap quer hon / autrou vnan asaluer, tr. «Et en Jésus-Christ son fils chéri, / notre seigneur unique et (notre) sauveur.» ●(1530) Pm 106. Da assumption an ytron quer tr. « Pour l'Assomption de la chère Dame » ●(1633) Nom 127b. Hospitium : vn logis pour les amis & alliez : vn ty dan mignounet ha dan tu (lire : tut) quer.

    (2) (vocatif, adj. postposé) Cher, chère.

    (1530) Pm 31. En eff ytron em guiryonez / (…) / (…) ma ytron quer tr. « Au ciel, Madame, en ma vérité, / (…) / (…) ma chère Dame »

    (1910) MBJL 73. Pebez kentel evidomp, Breiziz ker ! ●(1942) DHKN 70. Damezél ker, emé ean, laret hou poè dein er uéh aral, é voureh bras é lenn romanteu.

    (3) (vocatif, adj. antéposé) Cher, chère.

    (1530) Pm 87. Ha ho lesell flam hyr amser / Quer mam roen bet en caleter tr. « Et de vous laisser certes longtemps, / Chère mère du Roi du monde, en peine »

    (4) Cher, coûteux.

    (1499) Ca 170b. Quer. g. cher. ●(1612) Cnf 45b. eguit ma gallo guerzaff è heny en è pligadur, quer.

    (1732) GReg 161a. Cher, qui est de grande valeur, tr. «Qèr

    (1849) LLB 1477. Er gloan dû zou kiroh, er gloan guen zou klasket. ●(1857) CBF 43. Kalz re ger int, tr. «C'est beaucoup trop cher.»

  • ker .2
    ker .2

    m. –ioù Arête, angle vif.

    (1732) GReg 50a. Arête, vives arêtes, ou, les angles vifs des pierres, ou de bois solides taillés en angle, tr. «Kèr. p. Kéryou

    (1876) TDE.BF 338a. Ker, s. m., tr. «Arête vive des pierres taillées, des bois équarris.»

  • ker .3
    ker .3

    voir ken .2

  • kêr-benn
    kêr-benn

    voir kêrbenn

  • kêr-gloz
    kêr-gloz

    f. Ville close.

    (1732) GReg 961a. Ville murée, tr. «kær glos

    (18--) SBI I 212. Hac êt gant eun aufredour deuz a gêr-clos Wengamp, tr. «et partie avec un orfèvre de la ville close de Guingamp.»

    (1923) FHAB Gwengolo 330. Ker Lesneven a oa eur gêr gloz ; an dam-sklaved a veve war-dro eno a gave enni eur minic'hi, da lavaret eo eul lec'h ma kolle o mistri o gwiriou warnezo. ●(1941) SAV 19/11. kêr-glos Kemper.

  • Kêr-Iz
    Kêr-Iz

    voir Iz

  • kêr-vamm
    kêr-vamm

    f. kêrioù-mamm Capitale.

    (1896) HIS 68. ér gér-vam ag er vro.

    (1907) BSPD I 214. sant Pièr e ias de vro er Siri betag er gér-vam hanùet Antioch. ●525. Madrid, kér-vam ranteleh Spagn. 683. kêr-vam er bed kristen. ●(1907) BSPD II 590. Bruxell, kér-vam ranteleh er Beljik.

  • kêr-veur
    kêr-veur

    f. kêrioù-meur Capitale.

    (1906) KANngalon C'hwevrer 47. Roazoun, kear veur Breiz-Izel.

  • keraat
    keraat

    v.

    I. V. intr.

    (1) Renchérir.

    (1659) SCger 49b. encherir, tr. «queraat.» ●167a. queraat, tr. «deuenir cher.» ●(1732) GReg 339a. Encherir, augmenter de prix, devenir plus cher, tr. «Qeraat. pr. qereët.» ●636b. Le prix du blé monte, ou hausse à chaque jour de marché, tr. «Qeraat a ra an ed.» ●802b. Rencherir, devenir plus cher, tr. «Qeraat. pr. qereët

    (1857) CBF 39. marteze e keraio c'hoaz, tr. «peut-être renchérira-t-il encore.» ●(1869) FHB 256/369a. an ed a geriao. ●(1876) TDE.BF 338a. Keraat, v. n., tr. «Devenir plus cher, d'un prix plus élevé.»

    (1923) LZBt Gouere 2. an treo 'zo kereet. ●(1926) FHAB Meurzh 100. Ar paper hag ar mizou-post a gera.

    (2) Mont war geraat : renchérir.

    (1867) FHB 102/400b. An ed a lavarer so eat var gueraat. ●(1869) FHB 218/72b. ez a adarre an ed var geraat.

    (1903) MBJJ 181. an douar ac'h a bepred war geraat.

    II. V. tr. d. Rehausser, relever le prix (d'une marchandise).

    (1732) GReg 796b. Rehausser le prix des marchandises, tr. «Qèraat ar varc'hadourez.»

  • kêrad
    kêrad

    voir kêriad

  • keraerezh
    keraerezh

    m. Renchérissement.

    (1931) VALL 643b. Renchérissement, tr. «kéraerez m.»

  • Keraodi
    Keraodi

    n. de l. Keraudy (Ploumiliau).

    (1) Keraodi.

    (1925) ARVG Kerzu 274. Stag ouz an iliz, uheloc’h eviti, alïes, evel e Keraudy, Plouzelambr, Lokemeau, ar porchedou-man.

    (2) Nom de famille.

    (1970) NFBT 103 N° 786. Keraudy.

  • Keraofredoù
    Keraofredoù

    oronyme Keroffredo (Bourbriac, 313 m.).

    (1914) ARVG Mae 77. Pikerniou Boulvriag : Keroffredou (313 m), Kerdavidou (312 m), Leindevet (306 m) hag all.

  • keraouegezh
    keraouegezh

    f. –ioù

    (1) Cherté, enchérissement.

    (1633) Nom 52a. Annonæ caritas, difficultas, grauitas, & sæuitia, incendium, annona compressa : cherté : queraoüeguez, quernez, naouneguez.

    (1659) SCger 24b. cherté, tr. «querrouegnez (lire : querroueguez).» ●(1732) GReg 161b. Cherete, tr. «qeraoüeguez

    (1834) APD 65. pere a zestum hac a vir an hed en o arc'hyou, evit er guerza d'an dud paour pa ve deut ar gueraoueguez.

    (1910) FHAB Kerzu 356. Sevel a ra kerouegez var an traou.

    (2) Période de cherté.

    (1909) FHAB Mezheven 165. N'eus ket eta lec'h da glemm eus ar gerouegeziou-ze.

  • keraouez
    keraouez

    f. Cherté.

    (1732) GReg 161b. Cherete, tr. «qeraoüez

    (1847) MDM 395. ar geraouez eus an hurcherien. ●(1867) FHB 152/377a. An eost so bet tano hag a laca aoun rag keraouez. ●(1870) FHB 282/168b. Aoun zo rak keraouez ha dienez.

    (1910) FHAB Kerzu 366. keraouez a zo var bep tra. ●(1920) KANNgwital 205/100. ar geraouez a gendalc'h var an oll draou. ●(1924) KANNgwital 263/200. ne c'hellont ket herzel euz ar mizou a gouez varno dre ar geraouez. ●(1962) EGRH I 31. keraouezh f., tr. « cherté, vie chère. »

  • kêraozouriezh
    kêraozouriezh

    f. Urbanisme.

    (1936) GWAL 86/54. Brud vras a c'hounezas war dachenn ar gêraozouriez dre e raktresadennou da astenn Amsterdam hag an Haag. ●(1942) VALLsup 171b. Urbanisme, tr. «Kêraozouriez f. («Gwalarn », genver 1936).»

  • kêrat / kêriñ
    kêrat / kêriñ

    v. intr. Rentrer à la maison.

    (1895) FOV 267. Mal é kérat.

    (1904) DBFV 127b. kérat, v. n., tr. «renter à la maison.» ●(1941) DIHU 361/300. p'em boè gellet kérein.

  • kêrbenn
    kêrbenn

    f. -où / kêr-benn f. kêrioù-penn Capitale.

    (1866) LZBt Ebrel 100. da vont holl, hag hep dale, peb-unan da ger-benn he rann-vro. ●(1866) FHB 65/97b. E Madrid, kær benn ar Rouantelez. ●(1869) HTC 94. Jerusalem a gendalc'has da veza ar gear-benn euz a rouantelez Juda. ●(1870) FHB 303/331a. eat da zifen ar gær-benn. ●(1883) SAQ I 25. Roum, d'ar mare-ze c'hoas kear benn ar bed paian. ●(1894) BUZmornik 448. Rom a oa d'ar mare-ze ar gear-benn pe ar vestrez-kear euz ar bed paian.

    (1909) MMEK 5. kear benn rouantelez Breiz-Izel. ●(1910) MBJL 56. en kêr-benn Bro-Zôz. ●(1921) PGAZ 83. kear-benn ar France. ●(1931) VALL 95b. (ville) capitale, tr. «kêrbenn f. pl. kêrbennou.» ●(1962) EGRH I 32. kêr-benn kentoc’h eget kêrbenn. ●(1963) LLMM 99/266. pell a-walc’h diouzh ar gêrbenn.

  • Kerbêr .1
    Kerbêr .1

    n. de l. Kerpert.

    (1) Kerbêr.

    (1933) BREI 328/4c. Kerber.

    (2002) TEBOT 142b. Na Sant-Jili ha Kerbêr / O na parrouz Kanuhel.

    (2) [Toponymie locale]

    (1933) BREIZ 328/4c. eus Toull-Foll.

    (2002) TEBOT 142b. Nag ar faouennoù Sant-Urnan / A vez gwelet dimeus a bell.

  • Kerbêr .2
    Kerbêr .2

    n. de l. Saint-Pierre-Quilbignon (Brest).

    (1) Kerbêr.

    (1865) FHB 17/136a. Leizour, eus a Guerber. ●(1866) FHB 52/412a. Ann Aotrou Denmat, nevez beleghet, vikel e Kerber. ●(1870) FHB 286/200b. person Kerber (Saint-Pierre-Quilbignon). ●(1890) MOA 26b. Kerberr.

    (1905) ALMA 63. Ker-Ber. ●(1905) HFBI 234. hé zéjont da Géranros, é parrès Kerber da zelc’her couëchérés.

    ►Kerbêr-Brest.

    (1904) KANngalon Du 261. E Goeled-Leon ez euz brema eur vanden laeroun ilizou ha n’o deuz ean ebed. Enn eur miz pe var dro o deuz laeret ilizou Gouesnou, Guilers, Lokournan, Milizac, Vourc'h-Ven, Guipronvel, Guitalmeze, Kerber-Brest, Recouranz-Brest, Loc-Maria Plouzane, Sant-Sebastian e Loc-Maria, hag Itroun Varia Trezian e Plouarzel.

    ►Sant-Pêr-Kilbignon.

    (1847) FVR 110. persoun Sant-Per-Kilbignon.(1865) FHB 29/225a. ilis Kerber, pe Sant Per-Kilbignon.

    (1916) KRVT 171/2d. Sant-Per-Kilbignon.

    (2)

    (1913) (1964) CAIR 134 (recueilli par Gaston Esnault). A Saint-Pierre Quilbignon (en breton Kerberr), on s'interpelle [en français] par Hé, Kerberr (1913).

    (3) [Toponymie locale]

    (1905) HFBI 234. hé zéjont da Géranros, é parrès Kerber da zelc’her couëchérés.

  • Kerbêriz .1
    Kerbêriz .1

    n. pr. pl. Habitants de Kerpert.

    (1934) BREI 342. Digemerit ma gourc'hemenn, / En hano an holl veleien, / En hano an holl genvroïz / Kerberiz ha Boulvriagiz.

  • Kerbêriz .2
    Kerbêriz .2

    n. pr. pl. Habitants de Saint-Pierre-Quilbignon.

    (1890) MOA 26b. Kerberiz. ●30. Keriz-Perr, (pour Kerberiz, que l’on dit souvent, aussi).

    (1964) CAIR 143b. Kerbêriz, Keriz-Pêr ou Trebêriz.

  • Kerborzh
    Kerborzh

    n. de l. Kerbors.

    I.

    (18--) OLLI 222. Cantic neve an enor d’an Itron Varia an Aerch patrones Kerbors. ●(1886) ARN 47. Gouzout dre belec'h c'ha David da Gerborz.

    II.

    (1) Gouzout dre belec’h ez a David da Gerborzh : en savoir plus long qu’on ne le pense.

    (1886)ARN 47. Gouzout dre belec'h c'ha David da Gerborz (...), savoir par où va David à [Kerbors]; c'est-à-dire, en savoir plus long qu'on ne pense, ou, aussi long que certains autres. ●(1886) REC 7/44. Kerborz. Gouzout dre belec'h a David da Gerborz (savoir par où David va à Kermoroc'h [lire : Kerbors]), en connaître plus long que les autres.

    (2) Na c’houzout dre belec’h ez a Pêr da Gerborzh : ne pas être fin.

    (1886) REC 7/44. Trév. Hennez 'oar ket dre b'lac'h a Pêr da Gerbost, tr. « il n'est pas fin ».

    (3) Kas sant Pêr da Gerborzh : envoyer promener les curieux.

    (1893) REC 14/280. On dit hors de La Roche : N'ouzoc'h ket dre beleac'h oa et sant Per dë Gerborz ? / - Biou an toul bihen a bél dorz., tr. « Vous ne savez pas par où saint Pierre est allé à Kerbors ? / - Par le petit trou de la jatte à porter la pâte ». C'est une moquerie à l'adresse des curieux, car il n'y a point de trou à la pél dorz, grande jatte en bois qui sert à porter au four la quantité de pâte nécessaire pour faire un pain (eun dorz). A Prat, au lieu de sañt Per, saint Pierre, on dit Dabid, David.

    (2) (Argot de la Roche-Derrien) Mont da Gerborzh : se marier.

    (1894) REC 15/354. moñd da Gerborz, tr. « se marier ».

    III. Blason populaire : voir chas .3.

    IV. [toponymie locale]

    (1862) GCN 623. Sur la côte, vis-à-vis de l’Ile-à-Poule, on trouve trois dolmen, connus dans le pays sous le nom de Men-ar-Rompet (pierres des druides).

  • kerboullenn
    kerboullenn

    f. (botanique) Guède Isatis tinctoria.

    (1876) TDE.BF 338b. Kerboullenn, s. f., tr. «Plante qui sert pour la teinture jaune ; on pense que c'est la guède.»

    (1962) EGRH I 32. kerboullenn f., tr. « plante qui donne une teinture jaune (Troude). »

  • kerc'h
    kerc'h

    coll. & m. –où

    I. (botanique) Coll.

    (1) Avoine sur pied (plante) Avena sativa.

    (12--) Cqlé f° 60r° [144]. De terra que dicitur Gudul Sancti Ronani, de Rudalt filio Blinliuet, tri hanter minot frumenti et minot kerch et hanter et tres nummi cum obolo et decima tota. ●(1499) Ca 170b. Querch. g. anoyne (lire : auoyne). ●(1633) Nom 75a. Auena : auoine : querch.

    (1659) SCger 12a. bale d'auoine, tr. «pell querc'h.» ●167b. querc'h, tr. «auoine.» ●(1732) GReg 68b. Avoine, ou, aveine espece de menu grain, tr. «Qerc'h. Van[netois] Qérh.» ●(1744) L'Arm 22b. Avoine, tr. «Quêrh.. heu. m.»

    (1849) LLB 66. Prenet kerh Neulieg ha guneh bihan Noal. ●(1868) FHB 158/16a. parkadou kerc'h. ●(1877) FHB (3e série) 22/184a. Ar zegal hag ar c'herc'h a zo bet gouall ranvet gant an avel hag ar glaoeier. ●(18--) SBI I 50. tri farcad kerc'h.

    (1911) DIHU 72/271. Pochadeu kerù Mourieg e zou anaùet mat é kosté Loguneh. ●(1920) FHAB C'hwevrer 227. en e bark o troc'ha kerc'h. ●(1929) FHAB Gwengolo 328. Ar c'herc'h, an heiz n'oant ket dïes da zourna. ●(1939) RIBA 12. Esteu kaer a segal, a gerh, a uénih, a vel.

    (2) Kerc'h gris : avoine grise.

    (1906) BOBL 13 octobre 108/3d. Ar dinde Adèle a n'euz groet eur gargamant kerc'h gris.

    (3) Kerc'h du : avoine noire.

    (1906) BOBL 13 octobre 108/3d. Ar c'herc'h du a baeer tri skoed pemp gwennek.

    II. M. Espèce d'avoine.

    (1877) FHB (3e série) FHB 19/160b. Ar c'herc'hou, e Kerne, a lavarer eun tamik treud.

    III. M.

    A. Avoine (matière) .

    (1872) ROU 99. Cette farine d'avoine est d'un bon rapport, tr. «Ar bleud kerc'h-ma a ra founn vad.»

    B. sens fig.

    (1) Carburant.

    (1934) DIHU 278/127. Kafé tuem, un tasad guin, chetu kerh er soudard !

    (2) Bout a gerc'h ub. : être du cru de qqn.

    (c.1718) CHal.ms i. cela est de mon crû, tr. «endrase a so a me fond a me c'hierh

    (3) Kerc'h manac'h : poivre.

    (1885) ARN 32. Poivre. – Br. pebr. Arg[ot] : Kerc'h-manac'h (avoine de moine), usité ailleurs qu'à La Roche.

    IV.

    (1) Bout kerc'h e-mesk e segal : ne pas tout dire, cacher des choses.

    (1790) MG 48 (G) I. Marion. Réd-è credein en en deès groeit ur péhet benac enorm, hac é hès querh é mesq é segal...

    (2) Kouezhañ e gerc'h war e segal : être déçu.

    (1986) (Ku) PLONEVEZ KINTIN Eliza ar Floc'h. Kouezhet eo e gerc'h war e segal : dipitet eo.

    (3) Sevel uhel ar c'herc'h da (doull e) c'houzoug : dont da vezañ lorc'hus.

    (1910) FHAB C'hwevrer 54 *Ioen an Tour Gwenn. Sezar, o veza treac'h, a savas evel just uhel ar c'herc'h da doull e c'houzoug, ha, fidamdoustik, eur vech deut er vro, an aotrou ne c'houlenne mui mont kuit. ●(1910) FHAB Mae 150 *Ioen an Tour Gwenn. Neuze e savas ar c'herc'h d'e c'houzoug adarre. ●(1920) MVRO 44/1a (L) L. ar Floc’h. Eun devez, ar c’herc’h a zavas d’ho kouzoug.

    (4) Pakañ un tokad kerc'h : essuyer un refus de la part d’une femme.

    (1943) FHAB Gwengolo/Here 349. «Eun tokad kerc’h en deus paket». Eur plac’h yaouank, er zal-dans, he deus dinac’het outan mont da ober eun dro-zans gantan. Pa veze graet eur seurt taol-dismegans d’eur paotr-yaouank e c’helle heman, hervez ar c’hiz, distag eur flac’had, eur gravanad gant ar plàc’h yaouank.

    (5) Reiñ un tokad kerc'h : refuser qqn. pour une danse.

    (1935) DIHU 293/257 (G) L. Herrioù. Aveit obér er bâl é ma ret mat kemér en hevelep danseréz. En hani n’er groehè ket e rehé un «tokad kerh» d’er plac’h, ha kement-sé e zo sellet èl un dra dijaoj bras. ●(1980) (K) RIEG G. Peñseg. hi he deus roet un tokad kerc’h dezhañ.

    (6) Krouerat kerc'h da ub. : refuser de répondre aux avances.

    (1932) BRTG 168 (G) J. M. Héneu. Bléadeu ha bléadeu é kandal de grouérat kerh d'hé galanted.

    (7) Gounit e gerc'h : se mettre sur le dos et agiter les pattes.

    (1978) PBPP 2.1/218 (T-Plougouskant). Gounit e gerc'h, tr. J. le Du «se mettre sur le dos et agiter les pattes /les chevaux feraient cela pour se délasser ?/»

    (8) Gounit e gerc'h : être à la renverse.

    (1981) ANTR 156 (L) *Tad Medar. A-greiz-pep-kreiz setu eur strakadenn spontuz da lakaad an daol da faouta hag an dominoiou da hounid o herh.

    (9) Gounit e gerc'h : gagner sa vie.

    (1976) KOYO 41 (G) J. Belz. Gant an dra-mañ e c'hellehe un den gounid e gerc'h heb forzh labourad.

    (10) Reiñ kerc'h d'e gezeg dre o lost : être avare.

    (1957) AMAH 224 (T) *Jarl Priel. Glaouriñ a raemp gant an naon, o vezañ ma' z oa kustum an itron B... da reiñ kerc'h d'he c'hezeg dre o lost.

    (11) Reiñ kerc'h da (lêr) ub. : frapper qqn. Cf. reiñ segal.

    (1866) FHB 59/53a (L) Y.-V. Wilhou. Pe gant leren va fouet me ouezo rei dit kerc'h. ●(1867) MGK 61 (L) G. Milin. O welet piou voa, ha pe zen, / Marzin a grog en eur penn-baz / Ha kerc'h d'he ler e roud ar bas.

    (1914) MAEV 177 (L) K. ar Prat. Ha mar deo al lakisien-ze an hanter muioc'h ? - Ac'hanta, hon devezo kerc'h da rei da bep a zaou ! ●(1952) LLMM 31/59 (Ki-Douarnenez). (Douarnenez) C'hwi 'po kerc'h : taolioù.

    (12) Bezañ bet e gerc'h :

    (1896) GMB 549-550 (T). pet[it] tréc[orois] Diwad oñ da oélañn p'em eus bet ma c'herc'h, tr. Émile Ernault «je suis un peu tard à pleurer, puisque j'ai eu mon avoine.»

    (13) Reiñ e gerc'h Spagn da ub. : frapper qqn. Cf. français de Haute-Bretagne : une avoinée, tr. « une volée de coups »

    (1732) GReg 83a. Bastonner, tr. G. Rostrenenn «rei e guerc'h-spaign da ur re.» ●428a. Avoir le fouet, tr. «cahout qerc'h-Spaign.» ●428b. Fouetter, tr. «rei qerh-Spaign da ur re.»

    (14) (Tommañ, krazañ) e gerc'h (en e forn) : être bien fâché.

    (1942) VALLsup 72. Il sera bien fâché, tr. F. Vallée «e tommo e gerc’h d’ezañ, e krazo e gerc’h d’ezañ (en e forn).»

    (15) Hadañ kerc'h e park ub. :

    (1925) DIHU 164/209 (G) Loeiz Herrioù. E han hiniù de hadein kerh é park er réral !

    (16) Troc'hañ e gerc'h a-raok e foenn : faire le travail à contre-sens.

    (1869) FHB 238/228a (L) *An Ermit. An hini ne ra ket pep tra d'he vare, a droc'h he gherc'h araôg he foenn, a vezo diez d'ezha ober labour vad.

    (16) Bezañ kerc’h e-barzh e vruched : avoir le souffle long.

    (2002) TEBOT 7. Mimp ’zo paotred da Fañch ar Brizh / Kerc’h ’zo ’barzh hon bruched / Ha zo kap’ da ganañ deoc’h / E-pad keit ha ma karfet.

    (17) Bezañ stag gant ereoù plouz kerc'h : voir plouz.

    (18) Graet diwar kevreoù plouz kerc'h : voir plouz.

    (19 Ober an azen evit kaout kerc'h : voir azen.

  • kerc'ha
    kerc'ha

    v.

    (1) V. tr. d. Donner de l'avoine à (un cheval, etc.), avoiner.

    (1876) TDE.BF 338b. Kerc'ha, v. n., tr. «Ce verbe, qui dérive de kerc'h, avoine, signifie prendre ou donner de l'avoine, et ne s'emploie qu'au figuré, au sens des mots français sans débrider ; mots qui se disent d'un cheval, d'un voyageur qui fait une longue course sans se reposer, sans prendre haleine.» ●(1890) MOA 133a. Donner de l'avoine au cheval, tr. «kerc'ha, v. n. et a.» ●(1896) GMB 549. pet[it] tréc[orois] kerc'ha eun añnval, donner de l'avoine à un cheval.

    (1955) STBJ 86. Ma oa tenn labour e lôned, e roe dezo ive o gwalc'h da zibri hag e vezent kerc'haet a-zoare.

    (2) V. intr. sens fig. Hep kerc'ha : d'une traite.

    (1732) GReg 248a. Sans debrider, tr. «Hep kerc'ha

    (1857) CBF 19. deut ounn hep kerc'ha, tr. «je suis venu sans débrider.» ●(1876) TDE.BF 338. hep kerc'ha, tr. «sans se reposer, sans prendre haleine.»

  • kerc'hadeg
    kerc'hadeg

    f. -où Quérir en commun (foin, etc).

    (1962) EGRH I 32. kerc’hadeg f. -où, tr. « action d’aller prendre en commun (le foin, par exemple pour le rentrer). »

  • kerc'hadenn
    kerc'hadenn

    f. -où Tournée pour aller chercher (de l’eau, etc).

    (1962) EGRH I 32. kerc’hadenn f. -où, tr. « tour (pour chercher de l’eau, etc…). »

  • kerc'hat / kerc'het
    kerc'hat / kerc'het

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Quérir, aller chercher (qqc.).

    (1575) M 1716-1718. Maz lacquas á tra splann, crial dre embannou : / Ez querchset dirazaff (…) / Quement snbiect (lire : subiect) de thron, ayoa en prisounou, tr. «Qu'il fit clairement crier par proclamations / Qu'on amenât devant lui (…) / Tout sujet de son trône qui était dans les prisons.»

    (1659) SCger 99b. querir, tr. «querc'hat.» ●167b. querc'hat, tr. «aller querir.» ●(1732) GReg 771b. Querir, tr. «Qerc'hat. pr. qerc'het.» ●(1783) BV 815. queret ur gariquel hac ur bal. ●(17--) TE 38. de guêrhad deur. ●(17--) BMa 1094. Querchet dimé eur guiberet, tr. «Allez me chercher un gibelet.»

    (1857) CBF 81. Diskennit er c'hao da gerc'hat eunn horden geuneud, tr. «Descendez à la cave pour chercher une charge de bois.» ●(1866) FHB 56/30a. Kerc'h da foenn ma c'heuz c'hoant ; neket da zaout ho dreb ? ●(1877) BSA 148. bet o kerc'hat eur c'harrad canab evit ho lacaat da sec'ha. ●(1878) EKG II 49. Me a ieaz da gerc'hat eur skeul am boa guelet a-ispill dindan toenn an ti. ●71. Unan euz ar zoudarded a ieaz da lost an ti da gerc'hat ar parailler.

    (1900) MSJO 202. sikour he vam o pourchas ar pred, o kerc'het dour, o scuba an ti. ●(1902) PIGO I 86-87. kerc'had ha diskargan gwin-ardant. ●(1911) BUAZperrot 487. eur pod da gerc'hat dour. ●(1911) BUAZperrot 838. Kerc'het a rea d'an ti ar c'heuneud hag an dour a veze ezom. ●(1915) HBPR 228. Ian Chouant a ioa he vicher kerc'het olen deuz Breiz-Izel.

    ►absol.

    (17--) EN 460. nin sou prest dond da vid, da gas, a da gerhad, tr. «nous sommes prêts à venir chercher, envoyer er quérir.»

    (2) Mont da gerc'hat ub. : aller chercher qqn.

    (1857) CBF 50. Ke da gerc'hat da vreur, tr. «Va chercher ton frère.» ●(1878) EKG II 313. c'hoant en doa da vont var neun d'her c'herc'hat [an den].

    (1909) KTLR 127. Ah ! fidouah ! emezhan d'ezho, me a oa o vont d'ho kerc'had d'ober eun dro.

    (3) Mont da gerc'hat ub. war-dro ub. =

    (1942) SAV 25/13. Tremen poent eo d'in mont da gerc'hat an archerien war-dro an ebeul-mañ !

    (4) Kerc'hat eus : quérir.

    (1909) MMEK 3. ar gommunion en doa great kerc'hat deuz an iliz.

    (5) Kerc'hat da =

    (1907) BOBL 09 février 124/2a. lod all o tenna pe o kerc'hat d'ar gear boued loened.

    II. [empl. comme subst., kerc’had]

    (1) Action de quérir.

    (1878) EKG II 60. da ober d'ezhan eun derveziad kerc'hat bizin torr euz an aot.

    (2) Ur c’herc’had diaes a zour =

    III. Kerc'hat dour gant ur bouteg : voir dour.

  • kerc'heg
    kerc'heg

    f. –i, –où (agriculture) Champ d'avoine.

    (1732) GReg 68b. Champ d'aveine, tr. «Qerc'heg. p. qerc'hegou. Van[netois] Qerhec. er gerhec, er herhegi.» ●(1744) L'Arm 22b. Champ d'avoine, tr. «Quêrhêc. f.»

    (1849) LLB 339. O kerheg maleurus ! ●348. Lod a drez d'ur gerheg e sten ned ar vareu. ●(1878) BAY 13. kerhek, tr. «lieu plein d'avoine.»

    (1907) VBFV.bf 39b. kerheg, f. pl. i, tr. «champ d'avoine.» ●(1962) EGRH I 32. kerc’heg f. -où, tr. « champ d’avoine. »

  • kerc'heiz
    kerc'heiz

    f. –ed (ornithologie) Héron.

    (1499) Ca 170b. Quercheiz. g. heron. ●(1633) Nom 38a. Ardea, auis Diomedæa : heron : heroun, querch-eïz. ●38b. Cataractes, carbo aquaticus, mergus magnus : crochu : quercheiz.

    (1659) SCger 167b. querc'heiz, tr. «herron.» ●(1732) GReg 493a. Heron, grand oiseau qui vit de poissons, tr. «Qarc'hleyz. p. qarc'hleyzed. qerc'heyz. p. qerc'heyzed. Van[netois] qerhey. p. ed.» ●(c.1718) CHal.ms ii. heron, tr. «querheis, querhair

    (1870) FHB 272/84b. Eur garkleiz a fourraz eno he gouzoug hag he beg hir-hir. ●(1876) TDE.BF 223a. Garc'hleiz, s. f., tr. «Héron.» ●(1889) ISV 461. he c'houzoug so henvel oc'h hini ar garc'heiz. ●(1896) GMB 550. ar galc'hei à Goulien.

  • kerc'heizeg
    kerc'heizeg

    f. –où Héronnière.

    (1914) DFBP 167b. héronnière, tr. «Kerc'heizeg

  • kerc'henn .1
    kerc'henn .1

    f.

    I.

    A. Encolure, sein (de qqn), entour.

    (14--) N 977. liufre guenn ez querchen, tr. «la blanche livrée à tont cou.» ●(1502) Voyer. me a due ales alan seul a guelaff me biou buguel breiz gourhez querchen mar bez essou goae da glen [texte et traduction établis par L. Fleuriot : Me a due a les, a lan ! / Seul a guelaff / me biou ! / Buguel Breiz, gour ez querchen, / mar bez essou / goae da glen !], tr. «Je viens de la cour, du monastère. Tout ce que je vois, je (le) possède. Enfant de Bretagne, l'homme à ton entour, s'il est rebelle, malheur à toi.» ●(1530) Pm 238. Try azroant dre vn bandenn / So oll ouz lenn ez querchen flour tr. Herve Bihan « Trois ennemis en une bande, / Sont tous à s'attacher à ton entour certes » ●(1557) B I 185. Ha oar ho querchenn astennet / Aroez an glan croaz, tr. «faites sur vous le signe de la sainte croix.»

    (1659) SCger 109a. sein, tr. «querc'hen.» ●167b. querc'hen, tr. «le sein.» ●(1732) GReg 218a. Le tour du cou, tr. «Qerc'hen ar gouzoucq. qélc'henn ar gouzoucq.» ●Se mettre une croix au cou, tr. «Lacqât ur groaz ê qelc'hen e c'houzoucq, ou, èn ê guerc'henn.» ●(1744) L'Arm 78b. Tour du cou, tr. «Querheenn er gouc.»

    (1850) JAC 124. Rannet ê, me a gred, o c'halonou certen : / Avancit, va breudeur, roomp ær d'o c'herc'hen.

    (1906) KANngalon Mezheven 142. var he ziouskoaz ha en he gerc'hen. ●(1910) MBJL 132. a zisken eus ar skoa war ar gerc'hen. ●(1913) FHAB Mezheven 216. Deomp er mor betek ar gerc'hen.

    B. E-kerc'henn.

    (1) Autour, aux alentours.

    (1790) MG 177-178. laqueit er gordèn é quêrén men goug.

    (1857) CBF 85. Enn-dro d'ezho hag enn ho c'herc'hen n'euz nemet kountroun, tr. «Autour d'eux et sur eux, il n'y a que saleté.» ●(1882) BAR 179. eur gorden e kerc'hent ho gouzouk.

    (1907) BSPD I 16. ur medalig kouivr (...) é kren hé goug.

    (2) En e gerc’henn : (attaché) au cou.

    (1942) DRAN 128. hag Erwan, gant ar c’haporal, ar bidoniou en e gerc’henn, a zilamm war du eno.

    (3) À proximité.

    (1907) KANngalon Gouere 450. an dorgen m'edo en he gerc'hen ti an hini klanv. ●(1911) RIBR 101. ar bokedou a zispake a druilhadou e kerc'hen ar c'hleuziou.

    C. Ouzh kerc'henn : au cou.

    (1888) KZV 13. Ouz ma c'herc'hen e tougen e pign he medalen.

    D. Da gerc'henn : auprès.

    (1575) M 250. Digant doe ho croer, nep amser do querchen, tr. «De la part de Dieu leur créateur, en aucun moment, près d'eux.»

    II. par ext.

    (1) Bezañ en e gerc'henn : porter (un vêtement).

    (1882) BAR 223. eur zae lien men a oe en he c'herc'hent.

    (1909) KTLR 144. paletokou mezer en ho c'herchen. ●(1921) FHAB C'hwevrer 28. Gwiskit (...) eur zae ruz en ho kerc'hen. ●(1922) FHAB Du 342. N'am eus ket alïesoc'h a wiskamant eget a gerc'hen am eus da c'holoï.

    (2) Sur soi.

    (1925) BILZ 119. liou ar maro en he c'herc'hen.

    (3) E vrec'h en e gerc'henn : le bras en écharpe.

    (1996) GRVE 71. Pipi a deu en ti, e vreh 'n e gerhenn.

    III. sens fig.

    (1) En e gerc'henn : en son sein.

    (1958) BLBR 110/1. gant an esperañs-se a zoug en e gerhenn peb nevez-amzer.

    (2) Derc'hel udb. en e gerc'henn : posséder, avoir en sa possession.

    (1915) HBPR 186. Derc'hel levriou devot en he gerc'hen oa, d'ar mare-ze, evel hon deuz guelet, eun torfed bras.

    (3) Auprès de.

    (1909) FHAB Eost 227. an eneou mad a iea da arzao, pe da ehana, e kerc'hen Doue.

    (4) Implijout udb. e-kerc'henn ub. = (?) à l'intention (?).

    (1877) BSA 7. ne reomp nemet paea eun dle d'ar Vam goz hor patronez evit implija en he c'herc'hen miz gouere m'en em gav he gouel. ●142. teir loden euz ho madou (...) an eil a implijent e kerc'hen ar veachourien hag ar beorien.

    (5) Kaout en e gerc’henn : avoir en son sein.

    (1877) BSA 31. rac an douar n'en doa ket c'hoas an eur vad da gaout en he gerc'hen ar famill zantel.

    (6) Autour de (lui).

    (1911) BUAZperrot 831. Dagobert, e leac'h selaou an teodou fall, a garas muioc'h-mui an den santel, hag a skuilhas e vadoberou en e gerc'hen gant muioc'h a largentez.

    (7) En son sein, au milieu de.

    (1907) FHAB Mae 65. kement hini zo griziennet karantez Breiz en he gerc'hen. ●(1955) STBJ 9. eul lec'h digavandenn ha trist meurbet, hag a lakee enkrez gwechall e kerc'henn an dud.

    (8) Au sein de, dans le giron.

    (1864) SMM 212. hag e kerc'hen oc'h ilis. ●(1869) FHB 250/321b. ma tistroint e kerc'hen an ilis catolik.

    III. Bezañ bepred ar vourlenn en e gerc'henn : voir bourlenn.

  • kerc'henn .2
    kerc'henn .2

    f. –où, kerc'h

    (1) Pied d'avoine.

    (1732) GReg 68b. Plante d'avoine, tr. «Qérc'hen. p. qerc'hennou. Van[netois] Qerc'hen. p. qerc'henneü

    (2) Grain d'avoine.

    (1723) CHal 141. Querhenn, tr. «un grain d'avoine.» ●(1738) GGreg 44. qerc'henn p. qerc'hennou, tr. «grain d'avoine.»

    (18--) AID 63. eur gaerchen, tr. «un grain d'avoine.»

    (1907) VBFV.bf 39b. kerhen, f. pl. neu, tr. «grain d'avoine.»

  • kerc'henn .3
    kerc'henn .3

    f. –où

    (1) Histoire drôle.

    (c.1718) CHal.ms i. conte pour rire, conte fait a plaisir, tr. «bourd', cairhen, ur gairhen.» ●(1732) GReg 202b. Conte, recit plaisant, recit fabuleux, tr. «Van[netois] qerhenn. p. eu

    (1907) VBFV.bf 39b. kerhen, f. pl. neu, tr. «conte, fable.»

    (2) Ober kerc'hennoù da ub. : raconter des blagues à qqn.

    (c.1718) CHal.ms i. Il nous tire des chiffres, nous en donne a garder, tr. «ean ara gairheneu demp, goab ara ahanamp ean hun dejann'.»

  • kerc'hennad
    kerc'hennad

    f. –où Ce qui est autour du cou.

    (1732) GReg 855a. Plein le sein, tr. «qerc’hennad. p. ou

    (1962) EGRH I 32. kerc’hennad f. -où, tr. « ce qui est autour du cou. »

  • kerc'her
    kerc'her

    m. -ion (blason populaire, Kervignac) Kerc’herion dour : ceux qui vont quérir de l’eau.

    (1912) PBHV 158. Kervignagiz guerherion deur.

  • kerc'het
    kerc'het

    voir kerc'hat

  • kerc'honet
    kerc'honet

    adj. Plein de vers à viande.

    (1900) LZBg 57 blezad-1 lodenn 39. er horveu-sé breinet ha kerronnet.

  • Kerc'horr
    Kerc'horr

    n. de l. Kerhor (Le Relecq-Kerhuon).

    (1) Kerc’horr.

    (1870) MBR 344. Ar c’hrek-ma a ioa euz a Gerhor, tr. «Cette femme habitait Kerhor.» ●344. anezho, a lavarer, eo deut gwenn besketerien Kerhor.

    (1974) ISHV 37. a oa e Gwipavaz, tost da bleg-mor Kerc’hor, piaouet gant abati Daoulaz. ●(1977) PVPR 24. Eus Gwaremm ar Roc’h e welit ar reier, an Elorn, Kerc’horr, Gwipavaz.

    (2) Proverbe.

    (1995) PLTZ 74. Kerhor viz a viz, / 'Torch o rêr gand broenn briz !

    (2003) TRMOR 44. Kêrc'hor a viz da viz / A dorch e revr gant broenn brizh.

    (3)

    (1964) CAIR 134 (recueilli par Gaston Esnault). ...des Kerhor (des pêcheurs de la Rade) sont du vocabulaire ancré à Brest.

  • Kerc'horrenn
    Kerc'horrenn

    f. Habitante de Kerhor.

    (1995) PLTZ 75. pa deuas prim eur Gerhorenn vud.

  • kerdad
    kerdad

    plur. kordenn

  • Kerdavidoù
    Kerdavidoù

    oronyme Kerdavidou (Bourbriac, 312 m.).

    (1914) ARVG Mae 77. Pikerniou Boulvriag : Keroffredou (313 m), Kerdavidou (312 m), Leindevet (306 m) hag all.

  • Kerdu
    Kerdu

    voir Kerzu

  • kere
    kere

    m. –on, kerizion

    (1) Cordonnier.

    (1499) Ca 170b. Quere. g. cordonnier. l. hic coriarius / rii. ou cest tanneur de cuyr. ●(1633) Nom 128b. Sutrina : l'ouuroir, ou la boutique d'vn cordonnier : stal vn querè. ●173a. Modulus, forma, mustricula : la forme du soulier : furm, furm an querè.

    (1659) SCger 32a. cordonnier, tr. «quere, p. quereourien.» ●(1732) GReg 212a. Cordonnier, qui fait des souliers, tr. «Qere. p. qerëon

    (1834) SIM 34. Va zad a voa qere e Benac'h. ●(1878) EKG II 148. ar c'here ne rea van. ●(1884) BUZmorvan 290. sant Mark a ioa toull he votez, hag a roaz anezhi da zresa d'eur c'here.

    (1925) SFKH 40. d'émen é vé kaset er gérizion.

    (2) Kere-kon : corroyeur.

    (1905) IVLD 215. Alfred a oe kourrezer, pe, evel ma lavarer e leac'hiou a zo, kere-koun.

  • kereañ
    kereañ

    v. intr. Faire le métier de cordonnier.

    (1732) GReg 212a. Prendre, ou faire le métier de cordonnier, tr. «Qerea. pr. qerëet. monet da guerea

    (1876) TDE.BF 339a. Kerea, v. n., tr. «Peu usité. Faire le métier de cordonnier.»

  • kereerezh .1
    kereerezh .1

    f. –ioù Cordonnerie (local).

    (1925) SFKH 40. Grande cordonnerie ; kéréereh. ●(1931) VALL 155a. Cordonnerie, tr. «kereerez (boutique f.).»

  • kereerezh .2
    kereerezh .2

    m. Cordonnerie (métier).

    (1931) VALL 155a. Cordonnerie, tr. «kereerez (profession m.).»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...