Recherche '"lec'h"...' : 38 mots trouvés
Page 1 : de lech-4 (1) à lec_hiou (38) :- lec'h .1lec'h .1
m. & conj. –ioù
I.
A.
(1) Lieu, endroit.
●(1464) Cms (d’après GMB 357). diren alech deguile. a lech arall. ●(1499) Ca 6a. Alech arall. g. daultre lieu. ●24a-b. g. le lieu ou len tue les bestes. b. an lech maz lazer an milet. ●64a. Diren a lech deguile. g. amener dung lieu a laultre. ●77b. En vn lech pennac. g. en aulcun lieu. ●122b. Lech. g. lieu. ●(1575) M 2063. lechiou peur dilaouen, tr. «lieux tout à fait désolés.» ●(1612) Cnf 43a. Terriff pé lesquiff lechyou ves à Ilysou, so pechet maruel.
●(1659) SCger 73b. lieu, tr. «lec’h p. iou.» ●156a. lec’h p. lec’hiou, tr. «lieu.» ●(c.1680) NG 330-332. Vr steren guen ha scler / Ou hassas bet el leh / Ma houe gannet hun Saluer. ●(1732) GReg 574a. Lieu, espace qui contient quelque corps, tr. «(Leon : Leac’h. p. leac’hiou.) Ailleurs : lec’h. p. lec’hyou.»
●(1821) SST v. instrugein er boble ér lehieu me hum gaveint. ●102. En tri leh. ●(1849) LLB 40. leh kaëran ag en doar. ●454. el lehieu ihuel.
(2) Local.
●(1900) KEBR 15. Eul leac’h tenval, tr. « Un local ténébreux (sombre) » ●Al leac’hiou tenval, tr. « Les locaux ténébreux (sombres) ».
(3) Lieu, raison, motif.
●(1575) M 422. Lech mat á queff pep guis, euyt he dysprisaff, tr. «Trouve bonne raison, de toute manière, pour le mépriser.» ●445-446. Lech az ve da goelaff, gantaff an quentaff pas, tr. «Tu aurais lieu de pleurer avec lui tout d’abord.»
●(1790) MG 80. Me gavou léh, me zud vat, d’hou tésquein d’adorein Doué, pep unan revé é stad , à-celfin ma rehait er péh e ordrén deoh ér guettan gourhæmèn.
●(1852) MML 1. ha se gant lec’h. ●7. Na eoqet hep lec’h e teu servijourien Mari da rein de-hi an hano dous a vam.
●(1914) FHAB Gouere 196. ha setu eno dioc’htu eul lêc’h a drouz. ●(1915) KANNlandunvez 49/341. Leac’h zo, ep mar, da gaout truez ouz ar re o deuz kollet ho zud er vrezel. ●(1922) EOVD 146. a pe n’hou pou ket léh erbet d’imurein. ●(1929) FHAB Février 1924 - texte parfois différent)">LAPK 67. Lavaret a rear e vo graet enor vras d’an aotrou Laouig, ha lec’h a zo.
(4) War al lec’h : sur les lieux.
●(1732) GReg 574b. J’étois sur les lieux, tr. «Me a yoa var al leac’h.»
(5) Lakaat e lec’h e : marquer, laisser son empreinte, s’imprimer.
●(1941) DIHU 357/235. ni e zo deulinet ar er gué diblén-sé, ou hlor rust é lakat ou léh én hor glineu.
(6) A lec’h izel : de basse extraction, de condition modeste.
●(c.1500) Cb 56b. homme qui vient de petit tropeau et de petit lingnaige. b. den a lech yss[e]l.
B. Suffixe pour former des noms de lieux : cf. marc’hadlec’h.
C.
(1) Derc’hel lec’h ub. : remplacer, représenter qqn, officier à sa place.
●(1790) MG 152. En escob, péhani e zalh léh en Eutru-Doué én hur hevir.
●(1856) GRD 226. er bélêg e zalh léh en Eutru Doué. ●(1868) FHB 199/337a. evit ar re a zalc’he leac’h dezhan var an douar.
●(1915) HBPR 58. An aotrou Le Roux, kure Lambezellec, a ia da Sizun da zerc’hel leac’h an aotrou Floc’h. ●223. Eur beleg touer, (...) a ieaz da zerc’hel leac’h beleien fall. ●(1929) MANO 73. Gwella ma c’hellas e talc’has lec’h ar person. ●(1934) PONT 65. He zaou hanter-vreur a zalc’he e leac’h evit labourat.
(2) Derc’hel lec’h da ub. : remplacer, représenter qqn, officier à sa place.
●(1867) FHB 138/266b. d’an hini a zalc’h leac’h dezhan var an douar. ●(1868) FHB 199/337a. evit ar re a zalc’he leac’h dezhan var an douar. ●(1869) LZBt Gouere 230. da gémer eunn all da derc’hel lec’h d’ezha.
●(1909) NOAR 20. Ha piou a deuio da zerc’hel leac’h d’ezi morse ? ●(1929) MANO 73. Gwella ma c’hellas e talc’has lec’h ar person.
(3) Ober e lec’h ub. : remplacer, représenter qqn, officier à sa place.
●(1877) EKG i 5. ar mear eo a ra e leac’h hag en hano ar c’houarnamant. ●7. ma ne c’hellont ket tizout hon Tad Santel ar Pab, e skoint var an eskibien (...) a ra en he leac’h, dre bevar c’horn ar bed.
(4) A wall lec’h : d’un endroit, lieu de mauvaise réputation.
●(1861) BSJ 100. Er péh e larér open e za a hoal léh.
(5) E lec’h da : en position, à même de.
●(c.1802-1825) APS 112. Hou lacat é léh d’obér vad, e zou gober pligeadur deoh.
(6) Ober lec’h : donner une excuse.
●(1908) FHAB Gwengolo 276. rost seac’h eun tammik, ar pez a ra leac’h da lonka gwin, jistr, bir ha limonad.
(7) Reiñ lec’h : donner une excuse.
●(1863) GOM 175. da antreteni ar scanvadurez ha da rei lec’h hac occasion da dentationou an droug-spered.
(8) Bout e lec’h da : être à même de.
●(1904) DBFV 145b. él léh de, tr. «(je suis) en état, à même de (payer).» ●(1905) LZBg Gwengolo 211. aveit bout guel é lèh de laret é bedenneu.
(9) E pe lec’h : en quel lieu, endroit.
●(1905) IVLD 111. Guelet a rer eaz e pe leac’h eo bet an torr. ●(1907) PERS 66. e peleac’h ez oa manket ar mouller leoriou. ●(1907) FHAB Genver/C'hwevrer 30. e peleac’h toulla he vez. ●(1925) BUAZmadeg 15. Pa ouent digouezet tost da gear Jerusalem, ne veljont mui ar stereden, setu hag hi mont e kear da c'houlen e pe leac’h edo ar roue nevez. ●(1928) SFAA 202. E pe lec’h ez eus breman eur c'hristen ha na oar ket petra eo kraou ar pellgent ? ●(1955) STBJ 136. e pe lec’h emede ar ru.
(10) E nep lec’h : en aucun lieu.
●(1905) IVLD 262. ne velet na goulaouen na letern e nep leac’h.
(11) Kavout lec’h : trouver un emploi.
●(1790) MG 80. Ur servitour mad, é-mé hui, e gav léh partout.
(12) War al lec’h : sur les lieux.
●(1557) B I 59. A pep danffuez yuez diasezet / Breff a queffet, noz em doutet quet tam / glas ha sech oar an lech, na nechet, tr. «vous trouverez bientôt, n’en doutez point, toute sorte de matières à votre disposition ; (…) bois vert et bois sec (…) ne vous inquiétez pas.»
●(1889) ISV 80. Rag aoun ho devoa, ma vije ho zud var al leac’h, ne vijent ket lezet da ober ho ïoul.
II. Loc. conj.
(1) El lec’h ma : là où.
●(1612) Cnf.epist 19. frequentiff, nac ober demeurancc en lech ma habité graguez. ●(1621) Mc 46. rac en lech ma repuing an volontez ne’n deux quet à pechet. ●(1633) Nom 15b-16a. Pericranium, cutis, capillum gignens : la peau d’où croissent les cheueux : an crochen en læch ma cresq an bleu. ●179b. Capsus rhedæ : là où est assis le cochier : scabell an cocher, en læch ma ves asezet. ●246b. Lacuna : lacune, fosse où l’eau s’arreste : vn poull, pe vn fos en læch ma sach an dour.
●(1732) GReg 574a. Au lieu où je suis, tr. «èl lec’h ma edoun.»
●(1834) SIM 196. goëz en em delc’hel el lec’h m’en deveus Doue laqet ac’hanout. ●(1867) MGK 9. neuze’ta ne d-it ket / Ama, a-hont, el leac’h m’ho peuz c’hoant da vonet ? ●(1889) SFA 156. Kouent Stez Mari, el leac’h m’edo o chomm. ●(1894) BUZmornik 491. Ac'hano e skoaz da gear Edes, el leac’h ma c'houlloas he ialc'h. ●494. Neuze ez eaz da Rom, el leac’h ma’z oa eunn hospital. ●640. er prizoun el leac'h m’edo dija ann daou avieler.
●(1905) IVLD vii. el lec’h ma’z eo en em ziskouezet [ar Verc’hez]. ●(1911) BUAZperrot 73. betek kador-brezek e iliz-veur el leac’h ma oue gedet dioutan eur gomz bennak. ●(1936) TKAL i 70. An teñzor a gaver eeun-hag-eeun el lec’h ma en em drouc’ho an diou linenn-se. ●(1962) TDBP ii 536. El-leh ma vo trebeziou-mor ne vo ket a uïou-keureg, tr. «où il y aura (a) des étoiles de mer il n’y aura (a) pas d’oursins.»
(2) Lec’h e : là où.
●(1902) TMJG 346. An hosteleri lec’h e tiskenne Mari-Job. ●347. Ben neuze oant arri en gra Traou-Wern, lec’h e tro an hent da vond da gâd an ôd.
(3) Lec’h ma : là où.
●(c. 1501) Donoet 19-18. lec mazer, tr. « le lieu où l’on va »
●(18--) PEN 93/86. lec’h ma vo kat peuch ha skoasel / ewit n’hen reizan da vervel.
●(1913) AVIE 243. deit Jézus de Vétani, léh ma oé bet marù Lazar. ●(1939) DIHU 332/228. Merh en ti léh mah omb.
(4) Dre lec’h ma : par là où.
●(1882) BAR 210. ar re-ze a laere dre leac’h ma tremenent.
●(1902) PIGO i vi. lakaat eur-vad dre lec’h ma tremeno. ●(1920) MVRO 52/1b. dre lec’h ma tremenfec’h.
►sens fig.
●(1857) HTB 147. ar c’hoant en difoa d’eureuji Julia, mar tremenje dre lec’h ma lavarje dezi.
III.
(1) Bout en e lec'h : être en bonne santé.
●(1914) DIHU 108/89 (G) *Tujen er Halvé. Me heh Garid peur lo ! n'en don ket tam erbet é me leh héneoah. Na bout é vehé tregont terhen ar me hein ne vehé ket goah d'ein.
(2) Koll e lec'h :
●(1938) DIHU 321/41 (G) Loeiz Herrieu. Tèr hoér e oent, rekin ha seh / Tré d'el lakat de gol é léh !
- lec'h .2lec'h .2
s. (pathologie)
(1) Rachitisme.
●(1821) GON 302b. léac’h, s. m. Rachistis, maladie qui a son principal siège dans les reins, et qui est particulière aux enfans. Nouure. Al léac’h a zô gand ar bugel-zé, cet enfant est attaqué de rachitis, est noué. Hors de Léon, lec’h.
●(1927) GERI.Ern 345. lec’h, L[éon] leac’h m., tr. «Rachitisme.»
(2) Droug-al-lec’h : rachitisme.
●(1896) GMB 360. pet[it] Trég[uier] droug ël léc’h.
- lec'h .3
- lec'h-c'hoarilec'h-c'hoari
m. Scène (lieu). cf. c’hoarilec’h
●(1942) DADO 7. E traoñ al lec’h-c’hoari, eur siminal a c’hiz goz.
- lec'h-diaoul
- lec'h-distrolec'h-distro
m. Toilettes.
●(1910) MAKE 46. hag ar vouez a zeblante dont eus al... lec'h-distro. ●(1927) AVZH I 31. kement a ia er genou a zisken er c'hof, hag a vez taolet el leac'h distro. ●(1955) STBJ 122. Bewech ma yenn d'al lec'h distro. ●124. redek d'al lec'h distro. ●(1976) BAHE 90/45. Mont d'ar privezioù : mont a-gostez, mont d'al lec'h distro, mont un tu bennak.
- lec'h-dontlec'h-dont
m. Valeur de qqn, étoffe.
●(1942) VALLsup 69a. Étoffe. Au fig., tr. «lec'h-dont.» il n'y a pas d'étoffe en lui, tr. «N'eus ket a lec'h-dont ennañ (Perrot).»
- lec'h-dorn .2lec'h-dorn .2
m. Tour de main, empreinte, touche personnelle, griffe.
●(1914) DIHU 108/81. Glustreu hon tud koh e oé braù ; nen des dén disket erbet hag e laro nen dé ket guir an dra-sé. Er ré en doé ou groeit, en doé lakeit d'ou gobér koed mat ha braù ha klasket ou doé ar un dro lakat arnehé «leh ou dorn».
- lec'h-dorn / lec'h an dorn .1lec'h-dorn / lec'h an dorn .1
m. (armement) Poignée d'épée.
●(14--) N 1431. Lech dorn ornet mar mennet bell, tr. «une poignée ornée.» ●1469. Lech an dorn ornet a detri, tr. «La poignée, soigneusement ornée.»
- lec'h-listrilec'h-listri
m. Meuble à ranger les cuillers.
●(1879) ERNsup 161. ancien meuble pour mettre les cuillers ; à St-Mayeux], léc'h-listri.
- lec'haerlec'haer
adj. Local.
●(c.1500) Cb [lech]. Jtem hic locator / oris : et hec locatio / onis : et hic et hec localis et hoc locale. ga. local. b. lechaer.
●(1732) GReg 580a. Local, ale, qui concerne le lieu, tr. «Lec'haër.» ●Coütume locale, tr. «Custum lec'haër.»
- lec'hanvadurezh
- lec'hed lec'hed
m. & adv.
I. M.
(1) Largeur, étendue.
●(1659) SCger 73a. lese, tr. «lec'het.» ●156a. lec'het, tr. «largeur.» ●(17--) EN 3041. a neus med plas eun troaid [deus] a lehed enan, tr. «il n'a que la place d'un pied de largeur.»
●(1860) BAL 18. Spered ebed ne vuzulo an doundet nac al lec'hed eus ar mor-se. ●(1868) FHB 183/213a. A iz da Gethsemani, ar gamboulen a ia strisoc'h striz bete ma ne gaver mui nemet lec'hed ar froud pe ar steric vihan, hanvet Cedron. ●(1879) MGZ 221. piou a ouffe anaout ar brazder, an dounder hag al lec'hed euz ho carantez evit an dud ? tr. (R. Hemon, Jer 215) «qui saurait connaître la grandeur, la profondeur et l'étendue de votre amour pour les humains ?»
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hed m., tr. «Largeur.» ●(1935) BZIG C'hwevrer 2b. ar memes hed hag ar memes lec'hed.
(2) Lé, laize.
●(1732) GReg 563b. Largeur d'une étoffe, d'une toile, le lé, tr. «Lec'hed. Van[netois] lehed.» ●Cette étoffe n'a point de largeur, de lé, tr. «An entoff-mâ n'en deus qet a lec'hed. ne deus qet a lec'hed gad ar mezer-mâ.» ●(1790) MG 211. forh æz-è deoh gobér hou contt guet el léhæd.
●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hed, s. m., tr. «Laize ou largeur d'une étoffe.»
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hed m., tr. «lé.» ●(1934) BRUS 235. Le lé (d'une étoffe), tr. «léhed ur…» ●(1979) VSDZ 31. (Douarnenez) An dra-se n'eo ket metroù-karrez, an hirended deus al lerajoù t'oar, al lerajou a ra c'hwec'h, seizh metr hag hanter-kant, tr. (p. 200) «Je ne parle pas en mètres carrés, mais de la longueur des laizes : les laises mesuraient cinquante-six / cinquante-sept mètres.» ●33. Gouelioù'zo'vez fardet gant al lerijou a-dreuz, tr. (p. 202) «On fabriquait certaines voiles avec des laizes horizontales.» ●36. al lec'higoù (? lire : lec'hijoù) 'barzh an dailhavenn, tr. (p. 205) «les laizes du tailhevent.»
(3) Àr e lec'hed =
●(1932) BRTG 3. Er lavreg e zo displéget ar é lehed é kreiz er porh.
II. Adv. A-lec'hed : horizontalement.
●(14--) Jer.ms 215. Querz oar tro a goen hogos / A lehet tregont troatet clos. / Hac a sont quement quent an nos, tr. «Certes tout autour (?) … (?) presque / Horizontalement trente pieds complets / Et verticalement autant avant la nuit.»
- lec'hel
- lec'henniñlec'henniñ
v. intr. Faire le charlatan.
●(c.1718) CHal.ms i. charlattanner, tr. «trompein, abusein, lehennein.»
- lec'henniñ / lezhenniñlec'henniñ / lezhenniñ
v. Tromper.
●(c.1718) CHal.ms i. charlattanner, tr. «trompein, abusein, lehennein.»
- lec'hennour
- lec'herlec'her
v. tr. d. Laisser.
●(1870) FHB 283/171b. Goude beza kanet ur beden, dar Verhez e lec'hejont ar groaz a zouguent var an oter vraz en noaz ha dishenvelebet dre ar goal amzer.
●(1906) KPSA xxii. An diaoul kennebeut ne lec'haz ket anezan didrabaz. ●(1978) BZNZ 13. (Lilia-Plougernev) e rankes lec'her tout, tr. (THAB 1/11) «il fallait tout laisser.»
- lec'hi
- lec'hiadur
- lec'hiañlec'hiañ
v.
(1) V. tr. d. Placer, mettre.
●(1821) GON 303b. Lec'hia (2 syll. lé-c'hia), v. a., tr. «Placer. Mettre. Poser.» ●Pé leac'h é hellin-mé hé léc'hia ? tr. «Où pourrai-je le placer.» ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hia, v. a., tr. «Non usité. Ce verbe, qui dérive de lec'h, lieu, a dû signifier placer, mettre.»
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hia, tr. «placer, mettre, poser.»
(2) V. intr. S'établir (dans un endroit).
●(1920) MVRO 36/1b. gallout a reer kredi e teuas ar Gelted da lec'hia er broiou-man tost da dri mil bloaz a zo.
- lec'hid .1lec'hid .1
coll. (botanique) Zostères Zostera marina.
●(1968) NOGO 212. Zostera marina. Fr. zostères. lehid, «vase» (?).
- lec'hid .2lec'hid .2
m.
(1) Vase, limon.
●(c.1656) HYZH 306-307, 2021, p. 47] (2 exemplaires connus : BNF LK7-558 & Rés. 8-LK7-558).">VEach 145. Neusé souden euel mauoé gouestlet é cõmanças da digueri é daou lagat entre diou breach é mam desolet, hac ho fermas adarré ; Goudé mauoé goalc'het gant dour clouar ha lousaou mat, é vomissas muy euit leiz vr scudell bras á dour hoauez leün à lichit, á stloac, hac à teil munut, heuelep mauoé incomodet á het vn nebeüt deizyou, hoguen quer buan é recouras è iec'het, hac ezema brema é buez hac en oat á tric'huec'h bloaz, è contantamãt bras de tud. ●(1732) GReg 949b. Vase, ou, vaze, limon, bourbe, tr. «Leac'hyd. léc'hyd. Van[netois] léhyd.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe, tr. «Léhétt.» ●(1792) HS 75. el léhèt hac er sable.
●(1870) FHB 274/97a. a douez al lec'hit fleriuz. ●(1876) TDE.BF 394b. Lec'hid, s. m., tr. «Limon, sédiment, terre boueuse.»
●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hid m.» ●(1932) ALMA 100. e kreiz al liboud hag al lec'hid. ●(1984) HYZH 154-155/71. Lac'hit yoa maread ivez...
(2) Lie.
●(1849) LLB 1398. el lehed dûan.
●(1907) KANngalon Genver 300. Ar ster, ruz an dour en-hi, ha karget a lec'hed druz. ●(1928) LEAN 55. Hag eva a c'helli ar c'halir beteg al lec'hid ?
(3) par ext. Lave.
●(1906) KANngalon Eost 178. lec'hit bero dizlounket gant ar menez Vezuv. ●pemp ster lec'hit intanet a iea varzu kear.
(4) péjor. Martolod lec'hid : pêcheur côtier.
●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance aux deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
- lec'hidañ
- lec'hideglec'hideg
f. –i Vasière.
(1) Vasière.
●(c.1718) CHal.ms iv. vase de la mer, tr. «leidec ou leindec, p. leidegui Lihid.» ●(1732) GReg 949b. Lieu plein de vase, une vaziere, tr. «Lèc'hydecg. p. lèc'hydegou. Van[netois] léydecg. p. léydegui.» ●(1744) L'Arm 396a. Vase (…) Bourbe (…) Lieu, tr. «Léhédêc.»
(2) fig.
●(1931) DIHU 245/354 (Iwan an Diberder). Es é guélet é ma Roparz Hémon e klah lakat aùél neùé de huéhein ar lehidegi e zo.
- lec'hidek
- lec'hidennlec'hidenn
f. –où
(1) Vasière.
●(1834) SIM 178. ul lic'hiden noazus bras d'ar yec'hed.
●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn Vasière : mond da besketa kraon-mor (des praires) war lèhidenn Landevenneg.
(2) Dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. Dépôt limoneux surtout, tr. «lec'hidenn f.» ●(1957) ADBr lxiv 4/470. (An Ospital-Kammfroud) Lèhidenn : n. f. Dépot limoneux, ou gluant : pa flast(r)er eun al'douar brein etre an daouarn, e chom eul lèhidenn stag doh ar bezied.
(3) Lie.
●(1931) VALL 203a. Lie, tr. «lec'hidenn f.»
(4) sens fig. (en plt de qqn) Ul lec'hidenn a zen : homme de la lie du peuple.
●(1907) AVKA 304. Bea oa neuze er prizon ur lec'hiden a den fall.
- lec'hidennañ lec'hidennañ
v. intr. (en plt de légumes, de fruits) Être en état de putréfaction avancée.
●(1957) ADBr lxiv 4/471. (An Ospital-Kammfroud) Limouzenni : v. – Prendre l'aspect gluant et répugnant d'un légume (betterave, carotte, chou) en état de putréfaction avancée : diwar gouel Yann, ar petarabez koz a deu buan da limouzenni ha da lèhidenna.
- lec'hidenneklec'hidennek
adj. Qui a un dépôt limoneux.
●(1931) VALL 203a. qui a un dépôt ainsi [limoneux], tr. «lec'hidennek.»
- lec'hidennetlec'hidennet
adj. Recouvert d'une substance gluante.
●(1906-1907) EVENnot 19. (Kemperven) Ar c'hik a ve bet eur pennad en dour-ili a deu da vean lec'hidennet, tr. «eau et saumure.»
- lec'hiderlec'hider
m. –ion péjor. Pêcheur côtier.
●(1957) ADBr lxiv 4/469. (An Ospital-Kammfroud) Lèhid : n. m. (...) A donné naissance deux synonymes lèhider (pl. : ien) et martolod-lèhid (pl. martoloded-lèhid) qui servent à désigner un pêcheur de la côte (surtout dans la rade de Brest). À ces deux noms teintés de nuance péjorative s'oppose celui de martolod-servij (marin de la Marine Nationale) auquel s'attache beaucoup plus de considération.
- lec'hidus
- lec'hienn .1lec'hienn .1
f. –où Mucosité.
●(1938) WDAP 2/124. Lec'hîenn. An hevelep ger eo ha «mucosité» e galleg.
- lec'hienn .2lec'hienn .2
f. –où
(1) Lieu déterminé.
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hienn f., tr. «lieu déterminé.»
(2) [au plur.] E lec'hiennoù : en certains endroits.
●(1867) FHB 118/112b. An edou en em glemer anezho e lec'hiennou. ●(1868) FHB 165/66a. E lec'hiennou e tiscarer ar c'hroaziou. ●(1874) FHB 490/159a. An hent da vont di a ia a hed ar ster hag a zo striz e lec'hiennou.
●(1907) BOBL 08 juin 141/1b. Ar chatallerez a zo dister en leac'hchennou rag neuz ket a voued. ●(1915) HBPR 142. Ar veleien vad, e leac'hennou, ne ellent mui beva.
- lec'hiennek
- lec'hietlec'hiet
adj.
(1) Corrompu.
●(1868) FHB 161/35b. Eur galoun lec'hiet pe breinet so douguet anezhi he unan d'en em zizober euz a ieo ar relijion.
(2) Bugel lec'hiet : enfant supposé.
●(1839) BBZ I 26 [titre]. Ar vugel laec’hiet, tr. « L’enfant supposé » ●(1845) BBZ II 50 [titre]. Ar bugel laec’hiet, tr. « L’enfant supposé »
●(1931) VALL 716b. (enfant) supposé, tr. «lec'hiet (Barz.-B.).»
- lec'hiñ / lec'hañlec'hiñ / lec'hañ
v. tr. d. Remboîter (un os démi).
●(1732) GReg 799b. Remboeter, remettre un os disloqué da sa boëte naturelle, tr. «lec'ha ou lec'hi, an esqern dislec'het, ou, dilec'het. Van[netois] leheiñ an esqern.»
●(1927) GERI.Ern 345. lec'hein V[annetais], tr. «remettre en place (un os démis).»
- lec'hioù