Devri

Recherche 'ker...' : 205 mots trouvés

Page 2 : de kerell (51) à kerkent (100) :
  • kerell
    kerell

    f. –où Querelle.

    (1521) Cc. Quarell querelle, l. querela. (d'après GMB 522). ●(1621) Mc 23. querel entre personaigou. ●26. Bet em eux querellou ; cannet, roet tolyou baz, ruet mein.

    (1710) IN I 163. beza en em baourisseat evit souten ur guerell. ●(1732) GReg 771a. Querelle, tr. «Van[netois] qarell. p. qarelléü»

    (1844) GBI II 110. Na pa sav nep affer, nep kerel dre ar vro, tr. «Quand ils s'élève quelque affaire quelque querelle dans le pays.» ●E-kichenn ar gerel ez int bet em rentet, tr. «Se sont rendus sur le lieu de la querelle.»

  • kerelliñ
    kerelliñ

    v. tr.

    (1) V. tr. d. Kerelliñ ub. : chercher querelle à qqn.

    (1732) GReg 771a-b. Quereller, tr. «Van[netois] qarelleiñ.» ●(1792) BD 753. nam querellet quet re, tr. «Ne me cherche pas trop querelle.»

    (2) V. tr. i. Kerelliñ ouzh ub. : chercher querelle à qqn.

    (1792) BD 820. querellin ous ar maro, tr. «Chercher querelle à la mort.»

  • kerellour
    kerellour

    m. –ion Querelleur.

    (1732) GReg 771b. Querelleur, celui qui querelle, tr. «Van[netois] qarellour p. eryon, ouryan

  • kerellus
    kerellus

    adj. Querelleur.

    (1732) GReg 771b. Querelleux, euse, qui aime à qureller, tr. «Van[netois] qarellus

    (1824) BAM 51. nac an dut querellus.

  • kerent
    kerent

    plur. kar

  • kerent-kuñv
    kerent-kuñv

    pl. Arrières-grands-parents.

    (1931) VALL 88a. Arrières-grands-parents, tr. «kerent-kuñv pl.»

  • kerentaj
    kerentaj

    f.

    (1) Parentèle, parenté.

    (1792) HS 30. quittat é vro hac é guérenntage.

    (1821) SST 120. Ag er guærentage noplan a ranteleah Jerusalem.

    (1912) BUEV 53. En dud iouank, lod ag ou herentaj. ●(1921) GRSA 67. Nezé é tolp eùé Jojeb é gerentaj.

    (2) Bout a gerentaj : être parents.

    (1924) NOLU 39. E chonjal, hemb doutans, é oent a gerentaj.

    (3) Bout savet a gerentaj : descendre de.

    (1821) SST 120. A beh quærentage e houai sauët er Urhiès Varie ? ●(1861) BSJ 34. mar ne oent quet sàuet a guerentage pé a dribu Lévi.

  • kerentez
    kerentez

    s. Société, compagnie.

    (1872) ROU 103a. Société. Union de personnes, pour un intérêt quelconque, tr. «kerentez.» ●107a. Union, tr. «Kerentez

  • kerentiad
    kerentiad

    m. –où Famille.

    (1931) VALL 294a. Famille (au sens large), tr. «kerentiad m. pl. ou

  • kerentiadel
    kerentiadel

    adj. Familial.

    (1931) VALL 294a. Familial, tr. «kerentiadel

  • kerentiaj
    kerentiaj

    f. Parenté.

    (1877) BSA 166. ar gerentiach a zo etrezhi ha mab Doue.

  • kerentiañ
    kerentiañ

    v. intr.

    (1) Visiter des parents.

    (1763) SE 20. unan a c'houlenné en en ty en dervez / e pini e vezé o querentcha bemdez.

    (2) Affilier, apparenter.

    (1914) DFBP 9b. affilier, tr. «Kerenta.» ●18b. apparenter, tr. «Kerenta

  • kerentiezh
    kerentiezh

    f.

    (1) Lien de parenté.

    (1499) Ca 32a. [carantez] Jtem hec parentela / le. g. parentele. bri. quirintiez. ●172a. Quirintiez. g. amisance / ou amitie. ●(c.1500) Cb [necessicite]. [necessite] Jtem hec necessitudo / is. vel dilectio. g. ou lieu de prochanite. querintiez. ●(1521) Cc [ameseuc]. [ameseuc] Et hec confinitas tis g. confinite / voisinite. b. amezeguez / quirintyez. ●(1576) H 51. An degrezyou pe en re ne deu licit dimizifu. Quentafu a querentiez hac affinite spirituel, tr. « The degrees within which it is not lawful to marry. First, of spiritual relationship and affinity. »

    (1659) SCger 30a. consanguinité, tr. «quirintiez.» ●88b. parenté, tr. «quirintiez.» ●168a. quirintiez, tr. «parenté.» ●(1732) GReg 199a. parenté du côté du pere, tr. «qirintyez aberz tad.» ●693b. Parenté, tr. «qirintyez

    (1891) MAA 72. Eur gerentiez all a zo, kerentiez ar galoun.

    (1924) ZAMA 88. peseurt kerentiez a zo etrezomp.

    (2) Famille.

    (1907) AVKA 9. na oa den deus ho c’herentiez o tougen an hano-ze. ●(1910) PLEUBIAN (d’après DEBM 349). kollet en eus an albers dious e gerentiez «il a perdu la trace de sa famille» à Pleubian en 1910. ●(1929) MANO 148. An aotrou kont a Garne, eus kerentiez ar misioner.

    (3) Ober kerentiezh : parenter.

    (c.1500) Cb 35a. g. parenter. b. ober quirintiez.

    (4) Gwezenn ar gerentiezh : arbre généalogique.

    (1732) GReg 48b. L'arbre de connsanguinité, tr. «Güezenn an guiryntyez

  • kereour
    kereour

    m. –ion Cordonnier.

    (1659) SCger 167b. quere p. ourien, tr. «cordonnier.» ●(1732) GReg 212a. Cordonnier, qui fait des souliers, tr. «qereour. p. qereouryen

    (1847) MDM 87. ha dre-ze e roont da c'hounit d'ann ampezerezed d'ar goalc'herezed, d'ar gemenerezed, d'ar gereourien. ●(1868) KMM 23. da ziski beza kereour.

    (1911) BUAZperrot 645. ez eas da gereour.

  • kereour-lêr
    kereour-lêr

    m. Cordonnier.

    (1878) EKG II 148. Kereour-ler oa dre vicher, pa laboure.

  • kereouri
    kereouri

    f. Atelier de cordonnier.

    (1890) MOA 126a. Atelier de cordonnier, tr. «kereouri f.»

  • keresa
    keresa

    v. intr. Cueillir des cerises.

    (1931) VALL 106a. cueillir des cerises, tr. «keresa

  • kerez
    kerez

    coll.

    I. (botanique)

    (1) Cerises.

    (1633) Nom 68b. Armeniacum, armenium, præcox : auant-pesche, abricot, pesche de Troie, carmaignole : arbricos, queres pe babu bras.

    (1659) SCger 167b. queresen p querès, tr. «cerise.» ●(1710) IN I 140. ar c'heres, an abricot hac ar framboues. ●330. evel c'hoantou a graguez vrases, pere a c'hoanta queres fresc dan divez-amser, ha resin fresc dan nevez-amser. ●(1732) GReg 145b. Cerise, petit fruit, tr. « Qeresenn. p. qerès. qirisen. p. qiris. » ●(1744) L’Arm 49b. Cerise, tr. « Quiriseenn.. quiriss. f. »

    (1838) OVD 100. er hiris, er frès, en abricot. ●(1849) LLB 25. Er figez, er hiriz, er pir, en avaleu. ●932. Iskern kiriz ha prun. ●(1870) FHB 284/184b. kerez, amandez hag olivez a zo aleis.

    (1921) PGAZ 35. edo ar c'herez o chench liou. ●(1922) EOVD 104. er hiriz, er prun, er sévi.

    (2) Cerisiers.

    (1849) LLB 655-656. Lod, avel er hiriz, er prun hag el loré, / A ziar ou grouiad e blanten a nehué.

    II. (alimentation) Dour-kerez : liqueur à base de cerises sauvages aigres-douces.

    (2000) PCRMM 144. (Plougastell-Daoulaz) cerisiers devenus sauvages, donnant des cerises aigres-douces, toujours utilisées pour fabriquer une liqueur, à base d'alcool, servie en fin des repas importants ou des soirées, le dour kiris (= eau de cerise, parfois appelée «vin de Plougastell»).

    III.

    (1) Stank evel kerez war ur bod balan : rare.

    (1957) AMAH 246 (T) *Jarl Priel. E oa deut hon gwenneien da vezañ ken stank ha kerez war ur bod balan.

    (2) Ruz evel ar c'herez : très rouge.

    (1962) GERV 133 (K) Y. ar Gow. Ho tiweuz ruz-kerez o vousc'hoarzin din ken tener ?

    (3) Ruz evel ur gerezenn (da vezheven) : très rouge.

    (1857) HTB 218 (T). Ar c'hera ma hallin, itron, em Vari, o tont ru evel eur gerezen. ●(1868) FHB 157/2b. Ar zouav a ieas ruz evel eur guerezen. ●(1889) ISV 274 (L) G. Morvan. E guirionez, Jil a ioa o tont, d'ar red, eat ber he halan, ha ruz evel eur gerezen.

    (1909) KTLR 202 (L) K. Jezegou. He diou chod oa rus evel diou gerezen hag he daoulagad glas evel ar mor. ●(1923) KNOL 101 (L) K. Jezegou. Perig a deuas da veza ruz evel eur gerezen da vezeven. ●116. Hag he diou jod oa ruz evel diou gerezenn. ●133. He diou jod a zo ru flam, evel diou gerezenn. ●(1932) ALMA 67 (L) *Ab Sulio. He muzellou 'zo rusoc'h eged eur gerezenn. ●(1935) FHAB Gwengolo 275 *Merc'h Sant Sane. He diou chod, rus evel diou gerezenn. ●(1948) KROB 7/13 L. B.. Ruz he divoc'h evel eur gerezenn, e tizroas da lavaret, goustadik, eur ger bennak e pleg skouarn he mamm.

  • kerez-baniol
    kerez-baniol

    coll. =

    (1984) HBPD 29. un nebed keriz baniol.

    kerezenn-vaniol f. =

    (1984) HBPD 44. de grapein ér gérizen baniol e oé ér porh.

  • kerez-dous
    kerez-dous

    coll. Bigarreaux.

    (1744) L'Arm 30b. Bigareau, tr. «Quiriseenn-douce... quiriss-douce. f.»

    kerezenn-dous f. Bigarreau.

    (1744) L'Arm 30b. Bigareau, tr. «Quiriseenn-douce... quiriss-douce. f.»

    kerezenn-dous f. Bigarreautier.

    (1744) L'Arm 30b. Bigarautier, tr. «Quiriseenn-douce

  • kerezeg
    kerezeg

    f. –i, –où Ceriseraie.

    (1732) GReg 145b. Cerisaye, lieu planté de cerisiers, tr. «Qereseg. p. qeresegou.» ●(1744) L'Arm 49b. Ceriseraye, tr. «Quirisêg... gui. f.»

    (1876) TDE.BF 339a. Kerezek, s. f., tr. «Cerisaie, lieu planté de cerisiers ; pl. kerezegou

    (1962) EGRH I 32. kerezeg f., tr. « cerisaie. »

  • kerezek
    kerezek

    adj. Abondant en cerisiers.

    (1931) VALL 106a. (lieu) abondant en cerises, tr. «kerezek

  • kerezenn .1
    kerezenn .1

    f. –ed, kerez (botanique) Cerisier.

    (1499) Ca 170b. g. ceresier / cest larbre. b. aussi queresenn.

    (1732) GReg 145b. Cerisier, arbre, tr. «Qereseñ. p. qeresennou, qeresenned.» ●(1744) L'Arm 49b. Cerisier, tr. «Quiriseenn.. neu. f.»

    (1878) BAY 12. ur girizen, tr. «un cerisier.» ●(18--) KTB.ms 14 p 262. Pa oa o vale dre ar c'hoad, a welaz ur gerezenn hag a oa en-hi keres ruz ha kaer.

    (1910) EGBT 87. Ni hon deus gwe freuz en hon liorz : diou gerezen, eur bechezenn, diou brunen, peder avalen, ha peder beren, eur figezen hag eur ween graou.

  • kerezenn .2
    kerezenn .2

    f. –où, kerez (botanique)

    (1) Cerise.

    (1499) Ca 170b. Queresenn. g. cerise. ●(1633) Nom 68b. Cerasum : cerise : queresen. ●69a. Cerasum apronianum : toute rouge : queresen ruz.

    (1659) SCger 167b. queresen p querès, tr. «cerise.» ●(1732) GReg 145b. Cerise, petit fruit, tr. «Qeresenn. p. qerès. qirisen. p. qiris.» ●(1738) GGreg 21. kerezen, ar gueresen, tr. «cerise.» ●(1744) L'Arm 49b. Cerise, tr. «Quiriseenn.. quiriss. f.»

    (1878) BAY 12. ur girizen, tr. «une cerise.»

    (1906) BOBL 03 novembre 110 (stagadenn)/2c. ru evel diou gelezen.

    (2) Kerezenn agroaz : baie d'églantier.

    (1744) L'Arm 176b. Gratecu, tr. «Quiriseenn enn Angroêss

  • Kerfeunteun
    Kerfeunteun

    n. de l. Kerfeunteun (Quimper).

    (1) Kerfeunteun.

    (1847) FVR 11. enn eur lakaat eur person nevez e Kerfeunteun.(1865) FHB 17/136a. Olier Corentin, eus a Guerfeunteun. ●(1865) GAL 479. va speret ho kuel holl asamblez hag a red buhan eus a Gerfeunteun da Boul-Haon. ●(1870) FHB 293/256a. Ginnidig oa euz a Gerfeunteun e kichenik Kemper. ●(1876) BJM 179. e parrez Cuzon (hirio e parrez Kerfeunteun). ●(1878) SVE 965. Personn Ker-Feunteun a zo arer. ●(1890) MOA 21a. Kerfeunteun.

    (1911) BUAZmadeg 874. Eun devez ma oa eat gant ar vugale e pelerinach d'eur japel brudet, hanvet Ti-Mam-Doue, e Kerfeunteun.

    (2) Dicton.

    (1878) SVE 965. Personn Ker-Feunteun a zo arer.

    (3) [Toponymie locale]

    (1865) FHB 20/159a. ar chapel hanvet Ti Mam Doue, e parrez Kerfeunteun.

  • Kerfod
    Kerfod

    n. de l. Kerfot.

    (1) Kerfod.

    (1894) BUEr 12. eun devez a oaint o vont da bardon Kerfot.

    (1912) MELU 326. Glavik Doue, tav 'ta; / 'Man da vam dinann ë gla / Dinann ër bilik, dinann ë pod, / Dinann ë chapel a Gervod. ●(1913) BRIT 337. Pelloc'h ilizig Kerfot gant he zour bihan dantelezet.

    (2) Dicton.

    (1912) MELU 326. Glavik Doue, tav 'ta : / 'Man da vam dinann ë gla / Dinann ër bilik, dinann ë pod, / Dinann ë chapel a Gervod.

  • Kerforn
    Kerforn

    n. de l. Kerfourn.

    (1902) LZBg Mae 101. Kerfourn. ●(1905) ALMA 69. Kerfourn. ●(1905) DIHU 03/53. ur huré a Gerforn.(1934) BRUS 295. Kerforn.

    (2) Blasons populaires : voir Paourizion, Tudigoù.

    (3) Nom de famille.

    (1970) NFBT 116 N° 889. Kerforn. ●N° 890. Kerforne. ●N° 891. Kerfourn.

  • Kergidu
    Kergidu

    n. de l. Kerguidu (Trézélidé, Plougoulm).

    I.

    (1877) EKG I I. Emgann Kergidu ha traou all c’hoarvezet e Breiz-Izel Epad dispac’h 1793. ●147. Trei a reaz divar an hent braz gand eul loden euz he dud, evit mont, abiou Begavel, da vaner Kergidu. (...) Epad m'edomp-ni e Tosen-Fantik oc'h en em ganna ouc'h Canclaux, eun daou-ugent den bennag a ziskennaz var an hent braz, d'an traon, hag a freuzaz pount Kergidu.

    (1921) PGAZ 26. hag hano a zo an’ezhi en emgann Kergudu. ●(1923) FHAB Mezeven 6/213. N'eus ket a galt vloaz c'hoaz, pa dec'het diwar hent bras Kastell-Paol da Lesneven, e kichen Pont Kergidu, - brudet dre an emgann a zavas eno, er bloaz 1793, etre tud Gorre-Leon ha soudarded c'hlaz ar jeneral Canclaux. Gwengolo ●9/333. Epad teir zizun e talc'hjont penn d'ar jeneral Canclaux, kanna a rejont anezan, end-eeun, e kichenik Guipavas, met goude emgann Kergidu, e Plougoulm, ar Vretoned a fallgalonas hag a blegas dirag an Dispac'herien.

    II.

    (1) Akre bone Kergidu.

    (1877) EKG I 160-161. Goude emgann Kergidu, gand aoun na deuche ar vro d'en em zevel a-bez a enep ar republik, e oue digaset da Gastel seiz pe eiz mil soudard, ha forz kanoliou gantho. Mad, peb tro ma'z ea unan-bennag divar ar meaz e kear, eur boned segovii var he benn, da verza eul loan pe eur boezellad ed, ez ea raktal var he lerc'h eur vandenn soudarded en eur leuskel mil malloz ha ne ententet ket. Ar c'homzou-man epken a glevet mad : Akre bone Kergidu. Anat oa o doa c'hoant da jarneal ha da zakreal divarbenn ar boned segovii, abalamour an darn-vuia ac'hanomp a ioa ar boned-se gantho e Kergidu; hag ar re a ioa chommet beo euz a zoudarded Canclaux, n'o doa ket ankounac'heat penaoz oant bet kempennet ganeomp-ni, ha pegen tost oa bet d'ezho kaout-oll ar maro var an dachenn.

    (2) Surnom donné aux enfants d’un habitant de Sibiril qui s’était engagé dans la Garde Nationale : bugale Pierig Canclaux.

    (1877) EKG I 161. Bugale an den-ze o deuz dalc'het he les-hano, hag abaoue, e Sibiril, e Cleder, e Plougouloum, ha zoken e Kastel, n'int hanvet nemed bugale Pierrik Canclaux.

  • kergloc'h
    kergloc'h

    adj. (textile) Lien kergloc'h : grosse toile.

    (1732) GReg 926a. Grosse toile, tr. «lyen kergloc'h

    (1876) TDE.BF 339a. Kergloc'h, adj. C[ornouaille], tr. «Epais, grossier, parlant de la toile, des étoffes.»

  • Kerglof
    Kerglof

    n. de l. Kergloff.

    (1890) MOA 21b. Kerglof.

    (1905) ALMA 65. Kergloff. ●(1950) KBSA 9. e Kerglov, tost da Garaez.

  • Kergournadec'h
    Kergournadec'h

    voir Kleder

  • Kergrist
    Kergrist

    n. de l. Kergrist.

    (1849) LLB 86. Hag é pardon Kergrist hag é pardon Karwez.

    (1902) LZBg Mae 101. Kergrist. ●(1943) CHDI 25. Treuzet hon es Sant Goneri, / Kousket é mesk er raden glas / Ha borh Kergrist, kavel hor gouen.

  • Kergrist-Moeloù
    Kergrist-Moeloù

    n. de l. Kergrist-Moelou.

    (1) Kergrist-Moeloù.

    (1867) BBZ III 282. E tachen Kergrist-Moelou, d'ar iou fask, tarz-ann-deiz.

    (1924) ARVG C’hwevrer 30. evel ma kaver c’hoaz e Kergrist-Moëllou. ●(1933) BREI 324/4c. kalvar ha garnel Kergrist-Moellou.

    (1885) OLLI 160/644. Gwerz ann Otrou Zant Lubin, patron Illiz Moëlou.

    (2) [Toponymie locale]

    (c. 1868) GBI II 340. Me 'savo ti d'ac'h newe-flamm, / Gant ar c'hoad kaer a Goad-ar-Spagn.

    (1996) FLDH 90. Gourc'hemennoù dit bepred, Job, person Tremargad, / Kergrist ha Sant-Lubin : lec'hioù kaer en Argoad.

  • kerheg
    kerheg

    f. (?) kerc'heg (?).

    (1932) DIHU 257/173. é kiz ur gerheg nédet eit spontein en éned.

  • kêriad / kêrad .1
    kêriad / kêrad .1

    m. kêriz

    I. Habitant d’une ville, citadin.

    (1732) GReg 961a. Les habitants d’une ville, tr. «Kæris

    (1861) BSJ 79. Rah er guéris. ●(1876) TDE.BF 339a. Keriad, s. m., tr. «Habitant d’une ville, bourgeois ; pl. keriz.» ●(1878) EKG ii 213. Pa glevaz keriz an drompill.

    (1911) SKRS ii 139. Kæriz Rom. ●(1939) RIBA 1. ur hérad pinùik.

    II. Kêriz + éponyme.

    (1) Kêriz-Pêr : habitants de Saint-Pierre-Quilbignon.

    (1890) MOA 26b. Keriz-Perr. ●30. Keriz-Perr.

    (2) Kêriz-Louan : habitants de Kerlouan.

    (1865) FHB 32/255a. Ar c’herreg deomp a lavar / Brema, Kerislouen, / Dibrada diouz an douar, / Scanvoc’h ac eb anken.

    (3) Kêriz-Niliz : habitants de Kernilis.

    (18--) MILg 229. Kerisniliz, ho person / a glefe kaout eur zon.

  • kêriad / kêrad .2
    kêriad / kêrad .2

    f. & adv. –où

    I. F.

    (1) Village.

    (1866) FHB 99/371b. Goude beza goal gasset evelse tud eur gueriat, ez eont da eur gueriat all. ●(1870) FHB 257/381a. o velet tan a joa en oll gheriadou. ●(1877) EKG I 95. o chomm eur pennadik dirak pep kerriad-tiez. ●(1889) ISV 358. Er geriad kenta ma en em gafchomp ne rejomp nemet eun ean.

    (2) Tout les habitants d'un village.

    (1732) GReg 961a. Plein une ville de monde, tr. «Kæryad. p. kæryadou. ur guæryad tud. p. kæryadou tud.»

    (1844) LZBg 2l blezad-1 lodenn 40. ha chetui ol er guérad tud ar ul lerh.

    (1919) DBFVsup 38b. kériad, tr. «f. toute la ville, tout le village.»

    II. Adv. A-gêriad : par hameau, par village.

    (1790) MG 227. Hum dolpein e rér a guærad én un ti-benac, mar a huéh én ur hreu.

    (1818) HJC 75. en dud i sortie à guèread, eit donet inn albenn à Jésus.

  • kêriadenn
    kêriadenn

    f. –où Village.

    (1890) MOA 518a. Petit village, tr. «keriadenn.» ●(1894) BUZmornik 194. euz ann eil keriadenn d'eben.

    (1907) AVKA 59. deus oll geriadeno ar Galile. ●(1908) PIGO II 54. damdost d'ar geriaden elec'h ma'z oun ganet. ●(1911) BUAZperrot 35. en eur geriaden he hano Binasko. ●(1915) HBPR 96. en eur geriaden a hanver ar Peder Milin. ●(1961) LLMM 86/156. Evit gwir, e ouie an holl er gêriadenn e oa David gaezh den d’e vanne.

  • kêriadez
    kêriadez

    f. –ed Habitante d'une ville.

    (1876) TDE.BF 339a. Keriad, s. m., tr. «Habitant d'une ville, bourgeois ; pl. keriz.» ●Keriadez, s. f., tr. « C'est le féminin du précédent [= Keriad]. »

  • kêriañ
    kêriañ

    v.

    (1) V. tr. d. Rentrer à la maison.

    (1931) VALL 646a. Rentrer (le blé) à la maison, tr. «kêria L[éon].»

    (2) V. intr. Revenir à la maison.

    (1962) EGRH I 32. kêriañ v., tr. « revenir à la maison. »

  • kêriata
    kêriata

    v. tr. d. Rentrer à la maison.

    (1931) VALL 646a. Rentrer (le blé) à la maison, tr. «kêriata L[éon].»

  • Kerien
    Kerien

    n. de l. Querrien.

    (1) Kerien.

    (1865) FHB 20/160a. E parrez Querrien e voue laeret brema eus eur pennad, eur pez lian. ●(1890) MOA 25a. Kerrien.

    (1905) ALMA 66. Kerrien. ●(1996) GESI 110. E Kerien(-Skaer) ez eo distennañ.

    (2) Devinette.

    (1929) MKRN 170/76. Petra a ia bemdez eus ar Faouet da Gerrien dre Lannijen hep fichal na gar na troad ? ●réponse 173/76. An hent.

    (3) Nom de famille.

    (1970) NFBT 128 N° 975. Kerien. ●151 N° 1151. Kerrien. ●236 N° 1854. Querrien.

    (4) [Toponymie locale]

    (1866) FHB 50/395a. Jannet Beaumin, eus a Guervragnen, e parrez Querrien, en escopti Kerne.

  • Kerien-Boulvriag
    Kerien-Boulvriag

    n. de l. Kerien.

    (1) Kerien.

    (1912) BUAZpermoal 920. Laruen a oa neuze dindan Bothoa, kouls ha Kanuel, Santez-Trifina ha Kerien. ●(1925) ARVG 3/55. Parreziou Boulvriak, Sant-Drien, Plijidi, Sant-Pever, Senven, Koadou, Magor, Kerien, Sant-Negan, Pont-Melvez...

    (2002) TEBOT 63a. Etre Kerien ha Mael / Ha Stank an Abati / 'Zo ur c'hloareg yaouank / O poursuiñ e studi.

    (2) Nom de famille : voir Kerien.

  • kerieroù
    kerieroù

    plur. Bât.

    (1987) GOEM 177. Le bât, ar c'herierou (...) Grâce à Mathurin Méheut, on connaît le kerierou de l'île de Batz.

  • kêriñ
    kêriñ

    voir kêrat

  • kerion
    kerion

    m. –ed Petit être des contes et légendes. cf. korrigan

    (1912) CARN 35. Er-Kerioned. – Les Kerions ou Korigans. Les gens qui vivaient autrefois dans ce pays étaient des Kerions, c'est-à-dire des petits hommes comme les nains.

  • Keriti
    Keriti

    n. de l. Kérity (Paimpol).

    (1) Keriti.

    (18--) PENdast 258. Querity hac Yvias, Perros a Lanvi(ni)ec. ●(18--) SON II 276. Me a wel merc'hed Keriti / O tiskenn gra an Abati.

    (1900) (1928) CONS tome 3 13/56. An hini 'zo manac’h en Abati / En deus eur wreg en Keriti.(1930) ANTO 3. Plêraneg ha Kerity.(1933) BREI 324/4c. Disul, parrouz Keriti a welas eur c'haer aouel.

    (2) Proverbe.

    (1900) (1928) CONS tome 3 13/56. An hini 'zo manac’h en Abati / En deus eur wreg en Keriti. ●(1902) KRUP t. 8 276-277. N'eus manac'h er Minic'hi / N'en defé (lisez defé) grég é Kerity. Il n'y a pas de moine dans l'abbaye qui n'ait femme à Kérity. "Espèce de proverbe" sur le couvent de Beauport; "bon mot" qui semble avoir été appliqué à tort et à travers (Habasque, I, 245; III, 35, 36).

    (3) Blason populaire.

    (2006) HYZH. 244/37. Keriti treitour ha paour.

  • Keriti-Penmarc'h
    Keriti-Penmarc'h

    n. de l. Kérity (Penmarc’h).

    (1) Keriti-Penmarc’h.

    (1910) IBRK 83. Kerity-Penmarc'h, ken brudet dre gemwerz al lien, a oe distrujet gantan.

    (1865) FHB 46/361b. E Kerity, eur vourc’haden vras hag eun tamic porz mor d’eus Penmarc’h.

    (1995) LMBR 52. o tistreiñ da Geriti.

    (2) Blasons populaires : voir Penn-sardin, poch.

  • kêrius
    kêrius

    adj. Où il y a beaucoup de villes.

    (1732) GReg 961a. Païs où il y a beaucoup de villes, tr. «Bro kæryus

  • kerizid
    kerizid

    f. Cerisaie.

    (1962) EGRH I 32. kerizid f., tr. « cerisaie. »

  • kerkent
    kerkent

    adv. & conj.

    I. Adv.

    (1) Aussitôt, immédiatement.

    (1650) Nlou 471. Gant stat ha madaou, ez stouent, / Hac en henorent, quezquent tra, tr. « Ils s’inclinaient avec révérence et des biens, / et ils l’honoraient immédiatement »

    (1904) BSAB 22. Kenkent e lampaz ganti evel eul loen kounnaret. ●(1915) MMED 91. Ar zoudardet a deuas kerkent a gleiz hag a ziou d'an or.

    (2) Kerkent ha + adj. verbal : aussitôt, dès.

    (1908) FHAB Du 329. ar vugale, kerkent ha deuet eus ar skôl, a veze sterniet evel ar re all. ●(1943) HERV 71. Kzerkent ha diskennet, e teuas daveti. ●(1955) STBJ 77. Kerkent ha digrizet ha kemeret eun tammig liou gant o skant.

    (3) Kerkent hag ub. : aussi tôt que qqun.

    (1659) SCger 119a. il est venu aussi tost que moy, tr. «quer quent ha me eo deut.»

    (c.1825-1830) AJC 3857. pa voa on nenemied querquend hac on seuliou.

    (1924) BILZbubr 43-44/1026. Na padal ma klevas e oa punse war an ôd, ha Jarlig kerkent hag ar pôtr en daze.

    (4) Kerkent ha : dès.

    (1866) FHB 53/6b. kerkent ac ar mis meurs. ●(1868) KMM 112. kerkent ac goulaoui-deiz. ●(1894) BUZmornik 38. Kerkent ha goulou-deiz.

    (1911) BUAZperrot 350. kerkent ha goulou-deiz edo an eil sao. ●(1957) AMAH 69. war vale e ranken 'ta bezañ kerkent ha goulaouig an deiz.

    (5) Kerkent hag ar ger : aussitôt dit aussitôt fait.

    (1895) GMB 300. ken kent ag ë' gir, aussitôt dit que fait.

    (6) Kerkent all : aussi bien.

    (1909) BROU 213. (Eusa) Kerkent all e vijen maro, tr. «peu s'en est fallu que…» ●(1925) FHAB Ebrel 127. eun nebeudig gwez, met en o gwaskou ne ziouane, kerkent all, nemet drez gouez ha koz tammou spern fall. ●(1955) VBRU 31. Ha me kerkent all war ar c’hae d’ober va genou bras, met netra ne welis nemet boned krevek ar priñs o vransigellat a-us d’ur morad ofiserien a renk uhel, rak ur stumm fentus da gerzhout en devoa ar freilhennek treut-kagn-se.

    II. Loc. conj. Kerkent ha ma : dès que, aussitôt que.

    (1575) M 342. hac ez vihomp yuez, quezquent maz sinuezomp (lire : finuezhomp), tr. «  Et nous (y) serons aussi, dès que nous finirons »

    (1659) SCger 69a. incontinent que ie vis cela, tr. «querquent ha ma velis-se.»

    (1834) SIM 251. qerqent ha ma vezont libr. (1862) JKS 330-331. Pegen dishevel oc'h-hu kerkent ha ma teu a-dreuz-hent enn hoc'h enep ann distera enebiez. ●(1877) EKG I 61. kerkent ha ma vezo iset ar c'hi, e lamm a razaill var ar c'haz. ●(18--) SAQ I 65. Skrivagnourien da gaiera ar vugale kerkent ha ma teuont er bed.

    (1904) BSAB 5. Kenkent ha ma oa deud er Vro-ze. ●(1911) BUAZperrot 784. Kerkent ha ma oue pare ez eas da Rom.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...